Κατά τη διάρκεια του οράματος που μου δόθηκε ενώ βρισκόμουν στο Battle Creek της πολιτείας Michigan στις 25 Οκτωβρίου 1861, είδα τη γη μας, σκοτεινή και ζοφερή. Λεει ο άγγελος: «Κοίταξε προσεκτικά!». Είδα τότε τους ανθρώπους πάνω στη γη. Κάποιοι ήσαν περιστοιχισμένοι από αγγέλους του Θεού ενώ άλλοι βρίσκονταν στο πλήρες σκοτάδι, περικυκλωμένοι από πονηρούς αγγέλους. Είδα έναν βραχίονα να κατεβαίνει από τα ουράνια και να βαστάει ένα χρυσό σκήπτρο. Στην κορυφή του σκήπτρου υπήρχε ένα στεφάνι διακοσμημένο με πολλά διαμάντια. Καθένα από τα διαμάντια εξέπεμπε ένα πανέμορφο φως, λαμπρό και καθαρό. Χαραγμένο πάνω στο στεφάνι υπήρχε αυτή η επιγραφή: «Οσοι με αποκτήσουν θα είναι ευτυχείς και θα έχουν αιώνια ζωή.»

    Κάτω από το στεφάνι αυτό βρισκόταν ένα άλλο σκήπτρο στο οποίο είχε τοποθετηθεί και σε αυτό ένα στεφάνι, στο κέντρο του οποίου υπήρχαν κοσμήματα χρυσά και ασημένια που αντανακλούσαν κάποιο φως. Η επιγραφή πάνω στο στεφάνι αυτό ήταν: «Επίγειος θησαυρός. Τα πλούτη είναι δύναμη. Οσοι με αποκτούν έχουν τιμή και δόξα.». Είδα ένα τεράστιο πλήθος ανθρώπων να ορμούν να αποκτήσουν το στεφάνι αυτό. Εκαναν πολύ θόρυβο. Κάποιοι πάνω στην ανυπομονησία τους φαίνονταν να είχαν χάσει τα λογικά τους. Εσπρωχναν ο ένας τον άλλον αναγκάζοντας αυτούς που ήταν πιο αδύναμοι να συνωστίζονται πίσω τους και ποδοπατούσαν αυτούς που μέσα στη βιασύνη τους έπεφταν κάτω. Πολλοί άρπαζαν με σφοδρότητα τους θησαυρούς που βρίσκονταν μέσα στο στεφάνι και τους κρατούσαν γερά. Τα κεφάλια κάποιων ήταν άσπρα σαν το ασήμι ενώ τα πρόσωπά τους ήταν αυλακωμένα από τις σκοτούρες και την αγωνία. Τους συγγενείς τους, αυτούς που ήταν κοκάλα από τα κοκάλα τους και σάρκα από τη σάρκα τους, δεν τους λογάριαζαν, και καθώς οι τελευταίοι έστρεφαν το βλέμμα τους σε αυτούς για βοήθεια, εκείνοι κρατούσαν τους θησαυρούς τους ακόμα πιο γερά, φοβούμενοι μήπως εξαιτίας κάποιας απροσεξίας χάσουν λίγα από αυτά που κατέκτησαν ή υποχρεωθούν να τα μοιραστούν μαζί τους. Τα ανυπόμονα μάτια τους ήταν συχνά προσηλωμένα πάνω στο επίγειο στεφάνι και μετρούσαν και ξαναμετρούσαν τους θησαυρούς που ήταν μέσα σε αυτό. Εικόνες μεγάλης ανάγκης και μιζέριας διαγράφονταν πάνω στο πλήθος που κοιτούσε με πόθο εκείνους τους θησαυρούς όταν απομακρύνονταν από το σημείο εκείνο απελπισμένοι καθώς οι δυνατότεροι υπερίσχυαν στους πιο αδύναμους και τους απωθούσαν προς τα πίσω. Παρόλα αυτά δεν το έβαζαν κάτω και μαζί με ένα πλήθος παραμορφωμένων, άρρωστων και γερασμένων ανθρώπων προσπαθούσαν σπρώχνοντας να φτάσουν στο επίγειο σταφάνι. Κάποιοι πέθαιναν στην προσπάθειά τους να το φτάσουν. Αλλοι έπεφταν στην προσπάθειά τους να το πιάσουν. Πολλοί μόλις το έφταναν και τη στιγμή που το έπιαναν, έπεφταν. Νεκρά πτώματα ήσαν σκορπισμένα στο έδαφος, αλλά παρόλα αυτά το πλήθος έσπευδε, ποδοπατώντας αυτούς που έπεφταν και προχωρούσε πάνω στα νεκρά σώματα των φίλων τους. Οσοι κατόρθωναν να φτάσουν στο στεφάνι, αποκτούσαν ένα μέρος του, και δέχονταν τις ηχηρές επευφημίες μιας ομάδας ανθρώπων που στέκονταν γύρω από το στεφάνι αυτό.

   Μια μεγάλη ομάδα πονηρών αγγέλων ήταν πολύ απασχολημένοι. Ο Σατανάς ήταν ανάμεσά τους και όλοι κοιτούσαν με μέγιστη ικανοποίηση πάνω στην ομάδα που αγωνιζόταν να κατακτήσει το στεφάνι. Φαινόταν οτι έριχνε μια ιδιάζουσα γοητεία πάνω σε αυτούς που με ανυπομονησία το ζητούσαν. Πολλοί από αυτούς που επιθυμούσαν το επίγειο αυτό στεφάνι δήλωναν Χριστιανοί. Κάποιοι από αυτούς φαίνεται να είχαν και λίγο φως. Κοιτούσαν με πόθο προς το επουράνιο στεφάνι και γοητεύονταν από την ομορφιά του όμως δεν είχαν αληθινή συναίσθηση της πραγματικής αξίας και της δόξας του. Ενώ έτειναν νωχελικά το ένα χέρι τους να φτάσουν το επουράνιο στεφάνι, με το άλλο προσπαθούσαν με ανυπομονησία να φτάσουν το επίγειο όντας αποφασισμένοι να το αποκτήσουν και πάνω στον ένθερμο αγώνα τους για το επίγειο έχαναν το επουράνιο. Αν και έμεναν στο σκοτάδι, εξακολουθούσαν να προσπαθούν να εξασφαλίσουν το επίγειο στεφάνι. Κάποιοι εν τέλει αηδίαζαν με την ομάδα που προσπαθούσε με σφοδρότητα να το φτάσει, και αντιλαμβανόμενοι κάπως τον κίνδυνο που διέτρεχαν, το εγκατέλειπαν και με θέρμη έστρεφαν τον αγώνα τους προς το επουράνιο στεφάνι. Τα πρόσωπα των ανθρώπων αυτών άλλαζαν γρήγορα από το σκοτάδι στο φως, από την κατήφεια στην αγαλλίαση και την άγια χαρά.

    Οι άνθρωποι που λόγω ηλικίας είχαν άσπρα κεφάλια και των οποίων τα πρόσωπα ήταν αυλακωμένα από τις σκοτούρες και που κρατούσαν γερά τους θησαυρούς που βρίσκονταν μέσα στο στεφάνι, είναι οι ηλικιωμένοι που έχουν μόνο λίγα χρόνια ζωής μπροστά τους. Παρά την ηλικία τους, με σφοδρότητα προσπαθούσαν να εξασφαλίσουν τους επίγειους θησαυρούς τους. Οσο πλησίαζαν προς τον τάφο, τόσο αύξανε η αγωνιώδης τους προσκόλλησή σε αυτούς. Οι ίδιοι οι συγγενείς τους δεν είχαν κανένα όφελος. Τα μέλη των ίδιων των οικογενειών τους ωθούνταν να εργάζονται πάνω από τις δυνάμεις τους για αποκτήσουν λίγα χρήματα. Δεν τα χρησιμοποίησαν για το καλό των άλλων αλλά ούτε και για το δικό τους. Ηταν αρκετό σε αυτούς που τα κατείχαν. Οταν παρουσιαζόταν ενώπιόν τους το καθήκον να ανακουφίσουν τις ανάγκες των φτωχών και να υποστηρίξουν το έργο του Θεού, αισθάνονταν λύπη. Με χαρά θα αποδέχονταν το δώρο της αιωνίου ζωής αρκεί να μην τους κόστιζε κάτι. Οι όροι αυτοί είναι πολύ σκληροί. Ο Αβραάμ όμως δεν αρνήθηκε να δώσει τον μονάκριβο γιο του. Υπακούοντας στον Θεό μπορούσε να θυσιάσει το παιδί της υπόσχεσης που του δόθηκε πιο εύκολα απ ότι πολλοί θα θυσίαζαν μερικά μόνο από τα επίγεια υπάρχοντά τους.

    Ηταν επώδυνο για μένα να βλέπω αυτούς που ενώ θα έπρεπε να ωριμάζουν για τη δόξα και καθημερινά να προετοιμάζονταν για την αθανασία, αντ’ αυτού να καταβάλλουν όλες τους τις δυνάμεις προκειμένου να διατηρήσουν τους επίγειους θησαυρούς τους. Είδα οτι αυτού του είδους οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να εκτιμήσουν τον επουράνιο θησαυρό. Η έντονη αγάπη τους για τα επίγεια, αποδεικνύει εμπράκτως οτι δεν εκτιμούν την επουράνια κληρονομιά αρκετά έτσι ώστε να κάνουν κάποια θυσία γι αυτήν. Ο πλούσιος νέος αν και έδειξε μια προθυμία να τηρήσει τις εντολές, ο Κύριος μας του είπε οτι του λείπει κάτι ακόμα. Επιθυμούσε την αιώνια ζωή, όμως περισσότερο από αυτό αγαπούσε τα υπάρχοντά του. Πολλοί αυταπατώνται. Δεν ψάχνουν να βρουν την αλήθεια ωσάν έναν κρυμμένο θησαυρό. Δεν βάζουν τις δυνάμεις τους προς τον καλύτερο σκοπό. Ο νούς τους που μπορεί και να φωτίστηκε με το φως του ουρανού όμως είναι σκοτισμένος και ταραγμένος. «Η μέριμνα αυτού τού αιώνα και η απάτη τού πλούτου συμπνίγει τον λόγο, και γίνεται άκαρπος.» Ματθ.13:22. Λεει ο άγγελος: «Αυτοί δεν έχουν καμία δικαιολογία.» Είδα οτι το φως που είχαν έφθινε μακριά από αυτούς. Δεν επιθυμούσαν να καταλάβουν τις σοβαρές αλήθειες που είναι απαραίτητες για την εποχή μας και νόμιζαν οτι δεν θα πείραζε αν δεν τις αντιλαμβάνονταν. Το φως που είχαν έσβησε και ψηλαφούσαν μέσα στο σκοτάδι.

    Το πλήθος των παραμορφωμένων και των άρρωστων που έσπρωχναν για το επίγειο στεφάνι είναι αυτοί των οποίων τα ενδιαφέροντα και οι θησαυροί βρίσκονται σε αυτόν τον κόσμο. Αν και από κάθε πλευρά είναι δυσαρεστημένοι, δεν στρέφουν την καρδιά τους προς τον ουρανό ώστε να εξασφαλίσουν ένα θησαυρό και μια κατοικία εκεί. Απέτυχαν στα επίγεια και στην προσπάθειά τους για τα επίγεια, χάνουν και τα επουράνια. Παρά την απογοητευμένη και δύστυχη ζωή και τον θάνατο αυτών που με όλες τους τις δυνάμεις προσπαθούσαν να αποκτήσουν επίγεια πλούτη, οι άλλοι ακολουθούν την ίδια πορεία. Τρέχουν σαν τρελοί, παραβλέποντας τον δύστυχο θάνατο αυτών των οποίων το παράδειγμα ακολουθούν.

    Αυτοί που έφτασαν το στεφάνι και κατέκτησαν ένα μέρος του και επευφημήθηκαν, είναι αυτοί που κατορθώνουν να πετύχουν το σκοπό όλης της ζωή τους, τα πλούτη. Δέχονται τις τιμές που ο κόσμος απονέμει σε αυτούς που είναι πλούσιοι. Εχουν επιρροή πάνω στον κόσμο. Ο Σατανάς και οι άγγελοί του είναι ικανοποιημένοι. Γνωρίζουν οτι αυτοί είναι σίγουρα δικοί τους και οτι ενόσω ζουν σε επανάσταση απέναντι στον Θεό, γίνονται οι ισχυρότεροι αντιπρόσωποι του Σατανά.

    Αυτοί που αισθάνθηκαν αηδία με την ομάδα που θορυβούσε για το επίγειο στεφάνι είναι αυτοί που πρόσεξαν τη ζωή αλλά και το τέλος όσων επιδιώκουν τα επίγεια πλούτη. Είδαν οτι αυτοί δεν ικανοποιούνταν ποτέ και ήταν δυστυχείς και ως εκ τούτου ανησύχησαν και διαχώρισαν τους εαυτούς τους από τη δυστυχισμένη ομάδα και αναζήτησαν τα αληθινά πλούτη που αντέχουν στο χρόνο.

 Αυτοί που προσπαθούσαν να περάσουν μέσα από το πλήθος για να φτάσουν στο επουράνιο στεφάνι και είχαν την προστασία αγίων αγγέλων, έγινε φανερό σε μένα οτι αυτοί ήταν ο πιστός λαός του Θεού. Αγγελοι τους οδηγούν και με θείο ζήλο προχωρούσαν μπροστά για τον επουράνιο θησαυρό.

    Τα μαύρα σφαιρίδια που πετάγονταν προς το μέρος των αγίων ήταν τα επιτιμητικά ψεύδη που κυκλοφορούσαν σχετικά με το λαό του Θεού προερχόμενα από εκείνους που αγαπούν και πράττουν το ψέμα. Οφείλουμε να δείξουμε ιδιαίτερη φροντίδα στο να ζούμε μια αψεγάδιαστη ζωή και να απέχουμε από κάθε έκφανση του κακού και τότε είναι χρέος μας να προχωρήσουμε με θάρρος μπροστά και καθόλου να μην λογαριάσουμε τα επιτιμητικά ψεύδη των ανόμων. Οσο τα μάτια των δικαίων παραμένουν προσηλωμένα στον ανεκτίμητο επουράνιο θησαυρό, αρχίζουν να μοιάζουν ολοένα και περισσότερο με τον Χριστό και έτσι μεταμορφώνονται και ετοιμάζονται για την μετάθεσή τους.

Πίσω στην Αρχική Σελίδα