Τα μηνύματα των τριών αγγέλων

Οι άγγελοι είναι υπαρκτά όντα. Μερικές φορές ονομάζονται χερουβείμ και σεραφείμ. Είναι ισχυρά και λειτουργικά πνεύματα που αποστέλλονται από τον Θεό προς υπηρεσία και τα συναντάμε σε όλη τη βιβλική ιστορία. Πολλές φορές εμφανίζονται να προστατεύουν και να καθοδηγούν τους ανθρώπους του Θεού, άλλες φορές να τιμωρούν το κακό, όμως μια από τις πιο σημαντικές αποστολές τους είναι να αποκαλύπτουν και να εξηγούν την προφητεία. Γνωρίζετε οτι ο Θεός έχει κάτι σημαντικό να απευθύνει διαμέσου των αγγέλων Του προς το σημερινό κόσμο; Στο 14^ο κεφάλαιο της Αποκάλυψης ο Θεός μας απευθύνει κάποια πολύ σοβαρά μηνύματα χρησιμοποιώντας μια συμβολική εικόνα με τρεις αγγέλους να πετούν πάνω από τη γη. Οι τρεις άγγελοι συμβολίζουν τον λαό του Θεού – που είναι πρέσβεις Του – καθώς προκηρύσσουν τις αλήθειες αυτές. Τα μηνύματα αυτά είναι τόσο σημαντικά ώστε όταν η αγγελία τους ολοκληρώνεται ακολουθεί η δευτέρα παρουσία του Χριστού! Αποτελούν δηλαδή την τελευταία προειδοποίηση του Θεού απέναντι σε μια ανθρωπότητα που βρίσκεται σε επανάσταση απέναντί Του καθώς και στην αποστατούσα από Αυτόν χριστιανοσύνη. Η προκήρυξη των μηνυμάτων αυτών διασφαλίζει οτι όλοι θα έχουν την ευκαιρία να επιλέξουν αν θέλουν συμμετάσχουν είτε στη βασιλεία του Θεού είτε να παραμείνουν στη βασιλεία του κόσμου τούτου, στο βασίλειο του Σατανά δηλαδή. Οταν τα μηνύματα αυτά φτάσουν σε όλους, τότε η θύρα της χάρης θα κλείσει και ο Χριστός θα επιστρέψει για να ελευθερώσει τον λαό Του που θα βρίσκεται υπό διωγμό.

Η μεγάλη διαμάχη μεταξύ Χριστού και Σατανά φτάνει στο αποκορύφωμά της με την ολοκλήρωση της διακήρυξης των τριών μηνυμάτων, κάτι που έχει σαν αποτέλεσμα οι άνθρωποι να χωριστούν σε δύο ομάδες: σε αυτούς που ακολουθούν τον Χριστό και σε αυτούς που ακολουθούν τον Σατανά. Η διαμάχη θα είναι σκληρή και θα έχει ως αποτέλεσμα ο κόσμος να περιπέσει στη μεγαλύτερη θλίψη που έγινε ποτέ:

« ... και θα είναι καιρός θλίψης, που ποτέ δεν έχει γίνει αφότου υπήρξε έθνος, μέχρις εκείνον τον καιρό·...» Δαν.12:1

Βλέπουμε τις δύο αυτές ομάδες να αντιπαραβάλλονται σε όλο το βιβλίο της Αποκάλυψης. Ο Σατανάς κάνει ότι είναι δυνατόν για να νοθεύσει το σχέδιο της σωτηρίας ώστε να πλανήσει ακόμα και τους εκλεκτούς του Θεού (Ματθ.24:24). Η Αποκάλυψη περιγράφει μια δύναμη που την ονομάζει «θηρίο» που όπως έχουμε δει αντιπροσωπεύει τον παπισμό (Ποιός είναι ο Αντίχριστος), την οποία ο Σατανάς χρησιμοποιεί για νοθεύσει τη διακονία του Χριστού. Αυτό το επιτυγχάνει προσφέροντας στους πιστούς έναν ψεύτικο θεό να προσκυνήσουν αντί του Θεού της Αγίας Γραφής καθώς και μια ψεύτικη ημέρα λατρείας αντί της ημέρας λατρείας που ο Θεός καθιέρωσε, κάνοντας με αυτό τον τρόπο όλους τους πιστούς να αθετούν τον ηθικό νόμο των 10 εντολών του Θεού ως προς την 1^η και 4^η εντολή αντίστοιχα.

Ομως ούτε το θηρίο, ούτε ο θεός του μπορούν να συγχωρήσουν και να μας καθαρίσουν από κάθε μορφής αμαρτία και αδικία. Μόνο ο πραγματικός άρχοντας αυτού του κόσμου ο Ιησούς Χριστός μπορεί, διότι Εκείνος είναι που έχυσε το αίμα Του για σένα, δεν το έχυσε ούτε η εκκλησία σου, ούτε ο επίσκοπος ή ο πάστοράς σου, ούτε παπάς ή ο πρεσβύτερος σου, ούτε ο διάκονος της εκκλησίας σου, ούτε ο οποιοσδήποτε θρησκευτικός ηγέτης!

«και από τον Ιησού Χριστό, ο οποίος είναι ο μάρτυρας ο πιστός, ο πρωτότοκος από τους νεκρούς, και ο άρχοντας των βασιλιάδων τής γης· σ' αυτόν που μας αγάπησε, και μας έλουσε από τις αμαρτίες μας με το αίμα του» Αποκ.1:5

Προτού προχωρήσουμε ας δούμε από την Αποκάλυψη ποια ακριβώς είναι αυτή η τριπλή αγγελία:

«Και είδα έναν άλλον άγγελο να πετάει στο μέσον τού ουρανού, ο οποίος είχε ένα αιώνιο ευαγγέλιο, για να κηρύξει σ' αυτούς που κατοικούν επάνω στη γη, και σε κάθε έθνος και φυλή και γλώσσα και λαό· και έλεγε με δυνατή φωνή: Φοβηθείτε τον Θεό, και δώστε δόξα σ' αυτόν, επειδή ήρθε η ώρα τής κρίσης του· και προσκυνήστε αυτόν ο οποίος δημιούργησε τον ουρανό και τη γη και τη θάλασσα και τις πηγές των νερών.

Και ένας άλλος άγγελος ακολούθησε, λέγοντας: «Έπεσε, έπεσε η Βαβυλώνα, η μεγάλη πόλη· επειδή, από το κρασί τού θυμού τής πορνείας της πότισε όλα τα έθνη.

Και ένας τρίτος άγγελος τους ακολούθησε, λέγοντας με δυνατή φωνή: Όποιος προσκυνάει το θηρίο και την εικόνα του, και παίρνει το χάραγμα επάνω στο μέτωπό του ή επάνω στο χέρι του, θα πιει κι αυτός από το κρασί τού θυμού τού Θεού, που είναι κερασμένο ανόθευτο μέσα στο ποτήρι τής οργής του· και θα βασανιστεί με φωτιά και θειάφι μπροστά στους άγιους αγγέλους και μπροστά στο Αρνίο. Και ο καπνός τού βασανισμού τους ανεβαίνει σε αιώνες αιώνων· και δεν έχουν ανάπαυση ημέρα και νύχτα όσοι προσκυνούν το θηρίο και την εικόνα του, και όποιος παίρνει το χάραγμα του ονόματός του.

Εδώ είναι η υπομονή των αγίων· εδώ είναι εκείνοι που φυλάττουν τις εντολές τού Θεού και την πίστη τού Ιησού.
Και άκουσα μια φωνή από τον ουρανό, που έλεγε σε μένα: Γράψε: Μακάριοι οι νεκροί, που από τώρα πεθαίνουν εν Κυρίω. Ναι, λέει το Πνεύμα, για να αναπαυθούν από τον κόπο τους· και τα έργα τους ακολουθούν μ' αυτούς.»

Αποκ.14:6-13

Στη συνέχεια θα εξετάσουμε τα μηνύματα αυτά ώστε να αποκρυπτογραφήσουμε τα βασικά νοήματα που προκύπτουν.

1. Γιατί μελετούμε, κατ’ αρχήν, την Αποκάλυψη; Η Αποκάλυψη δεν αποτελεί ένα σφραγισμένο και ακατανόητο βιβλίο;

Υπάρχουν έξι κρίσιμοι λόγοι για τους οποίους πρέπει να μελετούμε την Αποκάλυψη:

α) Δεν ήταν ποτέ ένα σφραγισμένο βιβλίο. «Και μου λέει: Μη σφραγίσεις τα λόγια τής προφητείας αυτού τού βιβλίου· επειδή, ο καιρός είναι κοντά.» Αποκ.22:10.

Η Αποκάλυψη εκθέτει τη μεγάλη διαμάχη που υφίσταται από τα αρχαία χρόνια μεταξύ Χριστού και Σατανά καθώς και τις στρατηγικές που χρησιμοποιεί ο διάβολος για να υλοποιήσει τα σχέδια του για τις έσχατες ημέρες. Ο Σατανάς θα δυσκολευτεί να παγιδέψει εκείνους τους ανθρώπους που γνωρίζουν εκ των προτέρων τις μεθόδους του και γι αυτό διαδίδει την άποψη οτι η Αποκάλυψη είναι ένα σφραγισμένο και ακατανόητο βιβλίο που δεν αφορά τη γενιά μας.

β) Το ίδιο το όνομα του βιβλίου αυτού «Αποκάλυψη» σημαίνει φανερώνω κάτι που είναι κρυμμένο, ανοίγω κάτι προς την κοινή θέα, και είναι το εντελώς αντίθετο από το σφραγίζω και κλείνω. Ηταν πάντοτε ένα βιβλίο ανοιχτό προς μελέτη και νουθεσία.

γ) Η Αποκάλυψη είναι κατά ένα ξεχωριστό τρόπο, το βιβλίο του Χριστού. Ξεκινάει ως εξής: «Η Αποκάλυψη του Ιησού Χριστού ...» Αποκ.1:1. Δίδει επίσης μια περιγραφή των φυσικών χαρακτηριστικών Του στα εδάφια Αποκ.1:13-16. Κανένα άλλο βιβλίο της Αγίας Γραφής δε μας αποκαλύπτει με τόσο περιγραφικό τρόπο τον Ιησού Χριστό, τις οδηγίες και τα σχέδιά Του για τις έσχατες ημέρες προς το λαό Του όσο το βιβλίο της Αποκάλυψης.

δ) Η Αποκάλυψη έχει γραφεί και απευθύνεται κυρίως στους ανθρώπους των ημερών μας που ζουν λίγο πριν τη δευτέρα έλευση του Χριστού. Αποκ1:1-3, 3:11, 22:6,7,12,20

ε) Υπάρχει μια ειδική ευλογία σε όσους διαβάζουν την Αποκάλυψη και προσέχουν στο περιεχόμενό της. «Μακάριος αυτός που διαβάζει, κι αυτοί που ακούν τα λόγια τής προφητείας, και τηρούν τα γραμμένα μέσα σ' αυτή· επειδή, ο καιρός είναι κοντά.» Αποκ.1:3 και «Δέστε, έρχομαι γρήγορα· μακάριος όποιος τηρεί τα λόγια τής προφητείας αυτού τού βιβλίου.» Αποκ.22:7

στ) Η Αποκάλυψη περιγράφει τον λαό του Θεού των εσχάτων ημερών και την κατάσταση της εκκλησίας με εντυπωσιακή λεπτομέρεια. Φέρνει την Αγία Γραφή στην επικαιρότητα καθώς βλέπουμε τα γεγονότα των εσχάτων ημερών να πραγματοποιούνται. Επίσης παρουσιάζει ποιο πρέπει να είναι το περιεχόμενο του κηρύγματος του λαού του Θεού κατά τις έσχατες ημέρες στα εδάφια Αποκ.14:6-13, που δεν είναι άλλο από τα μηνύματα των τριών αγγέλων ή αλλιώς την τριπλή αγγελία.

2. Ο Θεός ζήτησε από τον λαό Του να μεταφέρουν το ευαγγέλιο σε όλη την κτίση (Μαρκ. 16:15). Με ποιο τρόπο συμβολίζεται το ιερό αυτό έργο κατά τις έσχατες ημέρες στην Αποκάλυψη;

«Και είδα έναν άλλον άγγελο να πετάει στο μέσον τού ουρανού, ο οποίος είχε ένα αιώνιο ευαγγέλιο για να κηρύξει σ' αυτούς που κατοικούν επάνω στη γη, και σε κάθε έθνος και φυλή και γλώσσα και λαό·» Αποκ.14:6

Οι άγγελοι στο μέσον του ουρανού που κηρύττουν σε όλη την οικουμένη τα μηνύματα αυτά είναι εικόνα συμβολική και συμβολίζει τους πιστούς ανθρώπους του Θεού που μεταφέρουν σε όλη την ανθρωπότητα το ευαγγέλιο της βασιλείας μαζί με το ειδικό περιεχόμενο της τριπλής αγγελίας. Τα μηνύματα αυτά έχουν παγκόσμιο χαρακτήρα αφού απευθύνονται «σε κάθε έθνος και φυλή και γλώσσα και λαό» και δεν αφορούν όπως κάποιοι εσφαλμένα πιστεύουν ένα μόνο έθνος (π.χ. το έθνος του Ισραήλ). Ο σκοπός του μηνύματος των 3 αγγέλων είναι να συγκεντρώσουν όσο πιο πολλούς ανθρώπους με το μέρος του Θεού. Απευθύνονται σε κάθε έθνος γιατί ο Χριστός διαμέσου του ευαγγελίου θέλει να φέρει όλον τον κόσμο κοντά σε Εκείνον και δεν επιθυμεί την απώλεια κανενός.

Το αιώνιο ευαγγέλιο έχει ως κεντρικό θέμα τη σωτηρία μας. Σωζόμαστε μόνο διαμέσου του αίματος του Αμνού. Το ευαγγέλιο αυτό από τους αρχαίους χρόνους έμεινε το ίδιο· ο τρόπος με τον οποίο μπορεί ο άνθρωπος να σωθεί δεν άλλαξε, γι αυτό και εδώ αναφέρεται ως «αιώνιο».

Το αιώνιο ευαγγέλιο προκηρύσσεται για πρώτη φορά από τον Θεό μέσα στην Εδέμ, αμέσως μετά την πτώση των πρωτόπλαστων, όπου προαναγγέλλει την έλευση και τελική νίκη του Σωτήρα Χριστού:

"και θα στήσω έχθρα ανάμεσα σε σένα και στη γυναίκα, κι ανάμεσα στο σπέρμα σου και στο σπέρμα της· αυτό θα σου συντρίψει το κεφάλι, κι εσύ θα του λογχίσεις τη φτέρνα του. " Γεν.3:15

Ο Αδάμ και η Εύα έμαθαν το μάθημα της δια χάριτος σωτηρίας όταν ο Θεός κάλυψε τη γυμνότητά τους με χιτώνες από δέρμα ενός ζώου γεγονός που συμβολίζει τη δικαιοσύνη του Χριστού που επρόκειτο να τους καλύψει. Ο Αβελ θυσίασε ένα αρνί, υπακούοντας στη εντολή του Θεού, διότι κατανόησε οτι η σωτηρία μπορούσε να προέλθει μόνον από έναν εξωτερικό παράγοντα, διαμέσου του Αρνίου του εσφαγμένου για τις αμαρτίες του κόσμου. Εν αντιθέσει με τον Κάιν που θέλησε να σωθεί διαμέσου του έργου των δικών του χεριών και έτσι η θυσία του δεν έγινε αποδεκτή από τον Θεό. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, η σωτηρία διαμέσου της χάρης προκηρύχθηκε από καταβολής κόσμου.

Ο Αβραάμ κατανόησε τη σημασία της θυσίας του Αμνού του Θεού όταν ο Θεός του παρουσίασε σε μικρογραφία το σχέδιο της σωτηρίας μέσα από τη δοκιμασία της θυσίας του υιού του Ισαάκ. Ο Ισαάκ συμβόλιζε τον Υιό του Θεού ο οποίος επρόκειτο να προσφερθεί ως αντίλυτρο υπέρ πάντων. Αντί του Ισαάκ ο Θεός προέβλεψε να θυσιαστεί το δικό του αρνί, ένα κριάρι που συμβολίζει τον Ιησού Χριστό ο οποίος επρόκειτο να πεθάνει για τις αμαρτίες του κόσμου.

Αλλά και οι εβραίοι, διδάχθηκαν το αιώνιο ευαγγέλιο διαμέσου του τελετουργικού μέρους του νόμου με το σύστημα των θυσιών υπέρ αμαρτίας και των ετήσιων εορτών όπως το Πάσχα. Η σωτηρία μας βασίζεται στον Αμνό που θυσιάστηκε. Το ευαγγέλιο ποτέ δεν άλλαξε, όμως ο Σατανάς πολλές φορές επιτίθεται σε αυτό και το αλλοιώνει, όπως π.χ. με τη εξ έργων δικαίωση και τη δικαίωση εν αμαρτία, για τους δικούς του σκοπούς.

3. Ποια είναι τα βασικά σημεία του μηνύματος του πρώτου αγγέλου;

«... και έλεγε με δυνατή φωνή: Φοβηθείτε τον Θεό, και δώστε δόξα σ' αυτόν, επειδή ήρθε η ώρα τής κρίσης του· και προσκυνήστε αυτόν ο οποίος δημιούργησε τον ουρανό και τη γη και τη θάλασσα και τις πηγές των νερών.» Αποκ.14:7

α) Φόβος Θεού. Αυτό σημαίνει οτι πρέπει να κοιτούμε με δέος τον Θεό αναγνωρίζοντας την παντοδυναμία Του και να προσβλέπουμε σε Αυτόν με αγάπη, εμπιστοσύνη και σεβασμό, έτοιμοι να κάνουμε το θέλημά Του. Αυτό μας προφυλάσσει από το κακό και μας οδηγεί να τηρούμε τις εντολές Του. Τελικώς ο φόβος του Θεού οδηγεί τον άνθρωπο να μισήσει το κακό.

«...με τον φόβο τού Κυρίου οι άνθρωποι ξεκλίνουν από το κακό.» Παροιμ.16:6

«... Να φοβάσαι τον Θεό, και να τηρείς τις εντολές του, δεδομένου ότι αυτό είναι το παν τού ανθρώπου.» Εκκλ.12:13

«Γι' αυτό, θα τηρείς τις εντολές τού Κυρίου τού Θεού σου, για να περπατάς στους δρόμους του, και να τον φοβάσαι.» Δευτ.8:6

«Αρχή σοφίας είναι ο φόβος τού Κυρίου· και επίγνωση των αγίων, η φρόνηση.» Παροιμ.9:10

«Εγώ, η σοφία, κατοικώ μαζί με τη φρόνηση, και εφευρίσκω γνώση συνετών αποφάσεων. Ο φόβος τού Κυρίου είναι να μισεί κανείς το κακό· αλαζονεία, και αυθάδεια, και πονηρό δρόμο, και διεστραμμένο στόμα, εγώ μισώ.» Παρ.8:13

Ο φόβος Θεού δεν είναι κάτι που εμείς το αποφασίζουμε με το μυαλό μας οτι θα έχουμε. Η Αγ.Γραφή λεει οτι ο ίδιος ο Θεός παίρνει αυτόν τον φόβο Του και τον εμφυτεύει μέσα στην καρδιά μας, αφού πρώτα φυσικά εμείς του το ζητήσουμε. Ο φόβος του Κυρίου διδάσκεται καθώς έχουμε σχέση και κοινωνία με τον Θεό.

«και θα τους κάνω μια αιώνια διαθήκη, ότι δεν θα αποστρέψω από πίσω τους, για να τους αγαθοποιώ· και θα δώσω τον φόβο μου στις καρδιές τους, για να μη αποστατήσουν από μένα·» Ιερεμ.32:40

«Ελάτε, παιδιά, ακούστε με· θα σας διδάξω τον φόβο τού Κυρίου.» Ψαλμ.34:11

Ο λόγος για τον οποίο πρέπει να έχουμε φόβο Θεού, δηλαδή αυτόν τον σεβασμό, δέος, ευλάβεια και λατρεία προς τον Θεό είναι διότι είναι ο Δημιουργός μας και εμείς τα δημιουργήματά Του. Φοβόμαστε τον Θεό επίσης διότι διακρίνουμε την άπειρη μεγαλειότητά Του και συνειδητοποιούμε οτι είναι πανταχού παρών.

«Ας φοβηθεί τον Κύριο ολόκληρη η γη· ας τρομάξουν απ' αυτόν όλοι οι κάτοικοι της οικουμένης. Επειδή, αυτός είπε, και έγινε· αυτός πρόσταξε, και στερεώθηκε.» Ψαλμ.33:6-9

Ο θεολόγος και συγγραφέας Rudolf Otto κάποτε είπε οτι ο Θεός είναι ο "Αγιος Αλλος". Με άλλα λόγια δεν πρέπει να θεωρούμε τον Θεό οτι είναι ο φιλαράκος μας ή ο «θεούλης» όπως κάποιοι μέσα στην άγνοιά τους αναφέρονται σε Αυτόν. Ο Θεός είναι ένας Θεός που είναι μέγας.

«Τον Κύριο τον Θεό σας θα ακολουθείτε, κι αυτόν θα φοβάστε, και τις εντολές του θα τηρείτε, και στη φωνή του θα υπακούτε, κι αυτόν θα λατρεύετε, και σ' αυτόν θα είστε προσκολλημένοι.» Δευτ.13:4

Ο φόβος προς τον Θεό σημαίνει επίσης να σεβόμαστε το Αγιο Του όνομα το οποίο δεν θα πρέπει να προφέρουμε χωρίς λόγο ώστε να μη γίνει κοινό στο στόμα μας. Αυτό ορίζεται και στην τρίτη εντολή του Δεκαλόγου. Επίσης και στην Κυριακή προσευχή.

«Μη πάρεις το όνομα του Κυρίου τού Θεού σου μάταια· επειδή, δεν θα αθωώσει ο Κύριος εκείνον που παίρνει μάταια το όνομά του» Εξ.20:7

«...αγιασθήτω το όνομά Σου ..." Ματθ.6:9

«Αποδώστε στον Κύριο τη δόξα τού ονόματός του· πάρτε προσφορές, κι ελάτε μπροστά του· προσκυνήστε τον Κύριο μέσα στο μεγαλοπρεπές αγιαστήριό του. Να φοβάστε από το πρόσωπό του, ολόκληρη η γη· η οικουμένη θα είναι βέβαια στερεωμένη, δεν θα σαλευτεί.» Α΄Χρον.16:29-30

Σήμερα σε πολλές διαμαρτυρόμενες εκκλησίες οι χριστιανοί έρχονται για να κάνουν πάρτι. Ακούει κανείς θορύβους και κραυγές και το ονομάζουν αυτό λατρεία. Ξέρετε πως ο Ισραήλ προσκυνούσε τον Θεό; Προσέρχονταν με ταπεινότητα, δεν ήταν υψηλόφρονες. Οταν ο λαός συναντούσε τον Θεό, η άμεση αντίδρασή τους ήταν να σκύψουν μέχρι το έδαφος από σεβασμό προς τον Θεό.

Οταν ο Μωυσής συνάντησε τον Θεό στην καιόμενη βάλτο και συνειδητοποίησε οτι ο Θεός ήταν εκεί, η Αγ.Γραφή λεει ότι έσκυψε το πρόσωπο του μέχρι το έδαφος, έδειξε δηλαδή σεβασμό στην παρουσία του Θεού.

Ο φόβος του Κυρίου δημιουργεί ταπεινοφροσύνη μέσα μας.

«Αλίμονο σ' αυτόν που αντιμάχεται στον Ποιητή του! Ας αντιμάχεται το όστρακο προς τα όστρακα της γης· ο πηλός θα πει σ' αυτόν που τον πλάθει: Τι κάνεις; Ή, το έργο σου: Αυτός δεν έχει χέρια;» Ησ.45:9

Η Αγ.Γραφή επίσης αναφέρει οτι ο φόβος του Κυρίου, συνεπιφέρει ένα πνεύμα εμπιστοσύνης προς τον Θεό.

«Αυτοί που φοβούνται τον Κύριο, έλπισαν στον Κύριο· αυτός είναι βοηθός και ασπίδα τους.» Ψαλμ. 115:11

Τι απαιτεί από εμάς ο φόβος του Θεού; Να εκπληρώσουμε κάθε αγιότητα σύμφωνα με τις Γραφές.

«Αγαπητοί, έχοντας, λοιπόν, αυτές τις υποσχέσεις, ας καθαρίσουμε τον εαυτό μας από κάθε μολυσμό σάρκας και πνεύματος, εκπληρώνοντας αγιοσύνη με φόβο Θεού.» Β΄Κορ.7:1

Τέλος, τι υπόσχεται ο Θεός σε αυτούς που Τον φοβούνται;

«Ο φόβος τού Κυρίου προσθέτει ημέρες· ενώ τα χρόνια των ασεβών θα ελαττωθούν.» Παρ. 10:27

β) Δόξα προς τον Θεό. Εκπληρώνουμε την εντολή αυτή καθώς υπακούμε, δοξολογούμε και ευχαριστούμε τον Θεό για την αγαθότητά Του προς εμάς. Μια από τις αμαρτίες των εσχάτων ημερών είναι η έλλειψη των πραγμάτων αυτών, δηλαδή η αχαριστία. Β΄Τιμ.2:1,2

Ο Θεός τον οποίο οφείλουμε να φοβούμαστε είναι ένας ένδοξος Θεός. Ποια όμως είναι αυτή η δόξα Του την οποία καλούμαστε να αναγνωρίσουμε; Οταν ο Μωυσής συνάντησε τον Κύριο στο όρος Σινά, του ζήτησε να του δείξει τη δόξα Του. Ο Κύριος απάντησε :

«Κι εκείνος είπε: Εγώ θα κάνω να περάσει μπροστά σου ολόκληρη η αγαθότητά μου, και θα κηρύξω το όνομα του Κυρίου μπροστά σου, και θα ελεήσω όποιον ελεώ, και θα δείξω οικτιρμούς σε όποιον δείχνω οικτιρμούς.» Εξ.18:19

«Και πέρασε ο Κύριος μπροστά του και κήρυξε: Ο Κύριος, ο Κύριος ο Θεός είναι οικτίρμονας και ελεήμονας, μακρόθυμος, και πολυέλεος, και αληθινός, ο οποίος φυλάττω έλεος σε χιλιάδες, συγχωρώ ανομία και παράβαση και αμαρτία, και καθόλου δεν αθωώνω τον ένοχο· ανταποδίδοντας την ανομία των πατέρων επάνω στα παιδιά, κι επάνω στα παιδιά των παιδιών, μέχρι τρίτης και τέταρτης γενεάς.» Εξ.34:5-7

Η δόξα του Θεού είναι ο χαρακτήρας Του. Ο Θεός είναι αγαθός, οικτίρμων, ελεήμων, μακρόθυμος, αληθινός και δίκαιος. Το λαμπρό φως που είδε ο Μωυσής δεν είναι παρά η εξωτερική εκδήλωση των διαφορετικών πλευρών του χαρακτήρα Του.

Η δόξα του Θεού στην Αγ.Γραφή εκδηλώνεται με την αγαθότητα Του στην Δημιουργία και τη Σωτηρία. Είναι δόξα για τον Θεό να δημιουργεί, να σώζει και να λυτρώνει.

«Οι ουρανοί διηγούνται τη δόξα τού Θεού, και το στερέωμα αναγγέλλει το έργο των χεριών του.» Ψαλμ.19:1

«Βοήθησέ μας, Θεέ τής σωτηρίας μας, ένεκα της δόξας τού ονόματός σου· και ελευθέρωσέ μας, και γίνε ελεήμονας στις αμαρτίες μας, ένεκα του ονόματός σου.» Ψαλμ.79:9

«Βέβαια, κοντά σ' εκείνους που τον φοβούνται είναι η σωτηρία του, για να κατοικεί δόξα στη γη μας.» Ψαλμ.85:9

Η δόξα του Θεού φανερώθηκε μέσα από τον Υιό Του, τον Ιησού Χριστό.

«Και ο Λόγος έγινε σάρκα, και κατοίκησε ανάμεσά μας, (και είδαμε τη δόξα του, δόξαν ως μονογενή από τον Πατέρα), γεμάτος χάρη και αλήθεια.» Ιωαν.1:14

«Κανένας δεν είδε ποτέ τον Θεό· ο Μονογενής Υιός, που είναι στην αγκαλιά τού Πατέρα, εκείνος τον φανέρωσε.» Ιωαν.1:18

Ο Ιησούς ήρθε για να αποκαλύψει τη δόξα του Πατέρα Του ώστε μόλις οι άνθρωποι Τον έβλεπαν να αποδίδουν δόξα στον Θεό.

«Όποιος μιλάει από τον εαυτό του, ζητάει τη δική του δόξα· όποιος, όμως, ζητάει τη δόξα εκείνου που τον απέστειλε [του Πατέρα δηλαδή], αυτός είναι αληθινός, και αδικία δεν υπάρχει σ' αυτόν.» Ιωαν.7:18

Τα θαύματα που έκανε ο Ιησούς στους αρρώστους αναφέρονται ως η δόξα Του. Είναι δόξα για τον Θεό η θεραπεία των ασθενών και η βοήθεια στους έχοντας ανάγκη διότι έτσι ο Θεός αποκαλύπτει τον χαρακτήρα Του, δια του Κυρίου Ιησού Χριστού.

«Ο Ιησούς λεει σ' αυτήν: Δεν σου είπα ότι, αν πιστέψεις, θα δεις τη δόξα τού Θεού;» Ιωαν.4:40

«Και όταν ο Ιησούς το άκουσε, είπε: Αυτή η ασθένεια δεν είναι προς θάνατο, αλλά υπέρ τής δόξας τού Θεού, για να δοξαστεί ο Υιός τού Θεού διαμέσου αυτής.» Ιωαν.11:4

Γνωρίζετε οτι ο Χριστός απεκάλεσε τον θάνατό Του ως στην μεγαλύτερη εκδήλωση της δόξας του Θεού; Γιατί; Διότι με τον σταυρικό θάνατο του Ιησού έχουμε την μεγαλύτερη αποκάλυψη του χαρακτήρα του Θεού.

«Και ο Ιησούς αποκρίθηκε σ' αυτούς, λέγοντας: Ήρθε η ώρα για να δοξαστεί ο Υιός τού ανθρώπου. Σας διαβεβαιώνω απόλυτα: Αν ο κόκκος του σιταριού δεν πέσει στη γη και πεθάνει, αυτός μονάχος μένει· αν, όμως, πεθάνει, φέρνει πολύ καρπό.» Ιωαν.12:23-24

Φυσικά το ερώτημα είναι τι γίνεται με εμάς. Διότι το μήνυμα του 1ου αγγέλου λεει οτι ΕΜΕΙΣ πρέπει να δώσουμε δόξα στον Θεό. Πως λοιπόν εμείς δίνουμε δόξα στον Θεό;

«Εσείς είστε το φως τού κόσμου. Πόλη που κείτεται επάνω σε βουνό, δεν μπορεί να κρυφτεί. ... Έτσι ας λάμψει το φως σας μπροστά στους ανθρώπους, για να δουν τα καλά σας έργα, και να δοξάσουν τον Πατέρα σας που είναι στους ουρανούς.» Ματθ.5:14-16

«Αγαπητοί, σας παρακαλώ, ως ξένους και παρεπίδημους, να απέχετε από τις σαρκικές επιθυμίες, οι οποίες αντιμάχονται ενάντια στην ψυχή· να έχετε καλή τη διαγωγή σας ανάμεσα στα έθνη, ώστε, ενώ σας καταλαλούν σαν κακοποιούς, από τα καλά έργα, όταν τα δουν, να δοξάσουν τον Θεό κατά την ημέρα τής επίσκεψης.» Α΄Πετρ.2:11-12

«Κατά τούτο δοξάζεται ο Πατέρας μου, στο να φέρετε πολύ καρπό· και έτσι θα είστε μαθητές μου.» Ιωαν. 15:8

Και ποιος είναι αυτός ο καρπός που πρέπει να παράγουμε στη ζωή μας; Ο καρπός είναι ο χαρακτήρας μας.

«Ο καρπός, όμως, του Πνεύματος είναι: Αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, καλοσύνη, αγαθοσύνη, πίστη, πραότητα, εγκράτεια·» Γαλ.5:22

Ο χαρακτήρας μας αντανακλάται στα έργα μας.

«Η νηστεία που εγώ διάλεξα, δεν είναι τούτη; Το να λύνεις τούς δεσμούς της κακίας, το να διαλύεις βαριά φορτία, και το να αφήνεις ελεύθερους τους καταδυναστευμένους, και το να συντρίβεις κάθε ζυγό; Δεν είναι το να μοιράζεις το ψωμί σου σ' αυτόν που πεινάει, και να βάζεις μέσα στο σπίτι σου τους άστεγους φτωχούς; Όταν βλέπεις τον γυμνό, να τον ντύνεις, και να μη κρύβεις τον εαυτό σου από τη σάρκα σου; » Ησ.58:6-7

Στο επόμενο εδάφιο αποκαλύπτεται τι θα συμβεί όταν φανερώνουμε αυτόν τον χαρακτήρα.

«Τότε, το φως σου θα εκλάμψει σαν την αυγή, και η υγεία σου γρήγορα θα βλαστήσει· και η δικαιοσύνη σου θα προπορεύεται μπροστά σου· η δόξα τού Κυρίου θα είναι η οπισθοφυλακή σου.» Ησ.58:8

Εχει σχέση η δόξα προς τον Θεό με τον τρόπο που μεταχειριζόμαστε το σώμα και το μυαλό μας; Ναι γιατί αν δεν φυλάξουμε το σώμα μας, δεν θα μπορέσουμε να εκδηλώσουμε το χαρακτήρα του Ιησού στην ολότητά του.

«Ή, δεν ξέρετε ότι το σώμα σας είναι ναός τού Αγίου Πνεύματος, που είναι μέσα σας, το οποίο έχετε από τον Θεό, και δεν είστε κύριοι του εαυτού σας; Επειδή, αγοραστήκατε με τιμή· δοξάστε, λοιπόν, τον Θεό με το σώμα σας, και με το πνεύμα σας, τα οποία είναι τού Θεού.» Α΄Κορ.6:19-20

Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε οτι η υγεία του σώματός μας επηρεάζει το νου, τη σκέψη και τη συμπεριφορά μας. Είναι λοιπόν απαραίτητο να ακολουθούμε τους κανόνες υγιεινής που περιγράφονται στην Αγ.Γραφή απέχοντας από ακάθαρτες τροφές και όσο είναι δυνατόν να προσεγγίζουμε την ιδανική διατροφή η οποία είναι αμιγώς φυτική, όπως δόθηκε στους πρωτόπλαστους στη Γένεση. Σημαντικά για τη σωματική υγεία είναι επίσης η χρήση καθαρού νερού, η σωματική άσκηση, ο καθαρός αέρας, η αποχή από βλαβερές τροφές όπως καπνός, τροφές που περιέχουν καφείνη όπως ο καφές και το τσάι, από τη ζάχαρη και τα λιπαρά φαγητά και γλυκά. Η νηστεία δίνει στον οργανισμό την ευκαιρία να αποτοξινωθεί και στο νου να προσηλωθεί περισσότερο στα πνευματικά.

Ομως αυτό που λένε πολλοί οτι είμαστε ότι τρώμε δεν ισχύει μόνο για το σώμα μας, ισχύει και πνευματικά, για το νού μας. Διότι καθώς κοιτάμε και ατενίζουμε σε κάτι, χωρις να το καταλαβαίνουμε, μεταμορφωνόμαστε στην εικόνα που βλέπουμε. Οσο περισσότερο χρόνο αφιερώνουμε μαζί με το Θεό, όσο περισσότερο τον ατενίζουμε, τόσο περισσότερο μεταμορφωνόμαστε σύμφωνα με την εικόνα Του. Οσο περισσότερη βία, σεξ και ασέβεια βλέπουμε στην τηλεόραση ή αλλού, τόσο περισσότερο αντανακλούμε την κακία που βλέπουμε! Είναι ο νόμος του νου μας. Είμαστε ότι τρωμε και πνευματικά.

«Και όλοι εμείς, βλέποντας σαν μέσα σε κάτοπτρο τη δόξα τού Κυρίου, με ξεσκεπασμένο πρόσωπο, μεταμορφωνόμαστε στην ίδια εικόνα, από δόξα σε δόξα, ακριβώς όπως από του Πνεύματος του Κυρίου.» Β΄Κορ.3:18

γ) Ηρθε η ώρα της κρίσης Του. Αυτό σημαίνει οτι όλοι είμαστε υπεύθυνοι και υπόλογοι για τις πράξεις μας ενώπιον του Θεού και οτι τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή που προκηρύσσεται το μήνυμα αυτό έχει ήδη ξεκινήσει η κρίση των ανθρώπων. Προσέξτε οτι το εδάφιο δεν λέει οτι η κρίση «θα έρθει» αλλά «ήρθε». Αυτό σημαίνει οτι η διαδικασία της κρίσης των νεκρών και των ζωντανών ξεκινά πριν την Δευτέρα παρουσία του Χριστού, ενόσω το αιώνιο ευαγγέλιο προκηρύσσεται και η θύρα της χάρης είναι ακόμα ανοιχτή. Ο Χριστός κατά τη Δευτέρα παρουσία Του κρατάει μαζί Του την ανταμοιβή για τον καθένα μας. Η ανταμοιβή αυτή θα προέλθει ως αποτέλεσμα της διαδικασίας της κρίσης.

«Επειδή, ο Υιός τού ανθρώπου πρόκειται νάρθει μέσα στη δόξα τού Πατέρα του μαζί με τους αγγέλους του·[Δευτέρα παρουσία] και τότε θα αποδώσει στον καθέναν σύμφωνα με την πράξη του.» Ματθ.16:27

Που πραγματοποιείται αυτή η κρίση; Η κρίση πραγματοποιείται στον ουρανό.

«Θωρούσα, μέχρις ότου τέθηκαν οι θρόνοι, και ο Παλαιός των ημερών [ο Θεός, ο Πατέρας] κάθησε, του οποίου το ένδυμα ήταν λευκό σαν χιόνι, και οι τρίχες τού κεφαλιού του σαν καθαρό μαλλί· ο θρόνος του ήταν σαν φλόγα φωτιάς· οι τροχοί του σαν φωτιά που κατέφλεγε. Ποταμός φωτιάς έβγαινε και διαχεόταν από μπροστά του. Χίλιες χιλιάδες τον υπηρετούσαν, και χίλιες μυριάδες παραστέκονταν μπροστά του·[οι άγγελοι] το κριτήριο κάθησε, και τα βιβλία ανοίχτηκαν.» Δαν.7:9-10

Ποιος πραγματοποιεί την κρίση; Την κρίση πραγματοποιεί ο Χριστός, ο Υιός του Θεού.

«... επειδή, προσδιόρισε ημέρα, κατά την οποία πρόκειται να κρίνει την οικουμένη με δικαιοσύνη, διαμέσου ενός άνδρα, που τον διόρισε, και έδωσε γι' αυτό βεβαίωση σε όλους, ανασταίνοντάς τον από τους νεκρούς.» Πραξ.17:31

«Δεδομένου ότι, ούτε ο Πατέρας κρίνει κανέναν, αλλά στον Υιό έδωσε όλη την κρίση ... και εξουσία έδωσε σ' αυτόν να κάνει και κρίση, επειδή είναι Υιός ανθρώπου.» Ιωάν.5:22,27

Με ποιο μέτρο θα κριθούμε; Ποια θα είναι τα κριτήρια;

«Επειδή, πρέπει όλοι να εμφανιστούμε μπροστά στο βήμα τού Χριστού, ώστε κάθε ένας να ανταμειφθεί σύμφωνα με εκείνα που έπραξε διαμέσου τού σώματος, είτε αγαθό είτε κακό.» Β΄Κορ.5:10

«Επειδή, όποιος φυλάξει ολόκληρο τον νόμο, φταίξει όμως σε ένα, έγινε ένοχος σε όλα. Για τον λόγο ότι, αυτός που είπε: «Μη μοιχεύσεις», είπε και: «Μη φονεύσεις». Αλλά, αν δεν μοιχεύσεις, όμως φονεύσεις, έγινες παραβάτης τού νόμου. Έτσι να μιλάτε, και έτσι να κάνετε, ως μέλλοντες να κριθείτε διαμέσου τού νόμου τής ελευθερίας·» Ιακ.2:11-12

Οι ζωές μας θα κριθούν βάσει του νόμου των 10 εντολών. Ποιος όμως θα σωθεί αφού όλοι αμάρτησαν;

«Όπως είναι γραμμένο, ότι: «Δεν υπάρχει δίκαιος ούτε ένας· ... Και ξέρουμε ότι όσα λεει ο νόμος, μιλάει προς εκείνους που είναι κάτω από τον νόμο· ώστε να φράξει κάθε στόμα, και ολόκληρος ο κόσμος να γίνει υπόδικος στον Θεό. ... δεδομένου ότι, όλοι αμάρτησαν, και στερούνται τη δόξα τού Θεού·» Ρωμ.3:10,19,23

«Σας διαβεβαιώνω απόλυτα, ότι εκείνος που ακούει τον λόγο μου, και πιστεύει σ' αυτόν που με απέστειλε, έχει αιώνια ζωή, και σε κρίση δεν έρχεται, αλλά έχει ήδη μεταβεί από τον θάνατο στη ζωή.» Ιωαν.5:24

Μπορεί να προσδιοριστεί χρονικά η έναρξη της διαδικασίας της κρίσης;

«Και μου είπε: Μέχρι 2.300 ημερονύκτια· τότε, το αγιαστήριο θα καθαριστεί.» Δαν.8:14

Εδώ ο Δανιήλ, βρισκόμενος σε προφητικό όραμα, πληροφορείται από τον άγγελο οτι το αγιαστήριο θα καθαρισθεί σε 2300 ημέρες. Η ημέρες αυτές είναι προφητικές και όπως συμβαίνει και σε άλλα σημεία στην Αγία Γραφή (βλ. Εζεκ.4:6, Αριθμ.14:34) θα πρέπει να ληφθεί ο κανόνας 1 προφ. ημέρα = 1 έτος στη γη. Επομένως μιλάμε για 2300 έτη. Στο επόμενο κεφάλαιο του βιβλίου του Δανιήλ, το 9^ο , προσδιορίζεται η έναρξη της περιόδου των 2300 ετών. Εκεί ο άγγελος αναφέρεται σε μια περίοδο 70 προφητικών εβδομάδων (ή 490 προφ. ημερών ή 490 ετών στη γη βλ.9:24) οι οποίες απεκόπησαν από τη μεγαλύτερη περίοδο των 2300 ημερονυκτίων. Και οι δύο αυτές χρονικές περίοδοι έχουν την ίδια αρχή που προσδιορίζεται από τον άγγελο (εδ. 9:25) ως την έκδοση του προστάγματος για την ανοικοδόμηση της Ιερουσαλήμ. Το πρόσταγμα αυτό (βλ. Εσδρας 7:7,13) εκδόθηκε από τον βασιλιά Αρταξέρξη τον 7^ο χρόνο της βασιλείας του, δηλαδή το φθινόπωρο του 457 π.Χ.. Αν προσθέσουμε 2300 έτη στο 457 π.Χ. φτάνουμε στο φθινόπωρο του 1844 μ.Χ. έτος που αρχίζει ο καθαρισμός του αγιαστηρίου. Φυσικά ο άγγελος δεν αναφερόταν σε κάποιον επίγειο ναό - αγιαστήριο κάπου στην Ιουδαία αφού γνώριζε οτι αυτός επρόκειτο να έχει ήδη προ πολλού καταστραφεί την περίοδο εκείνη. Αναφερόταν στον επουράνιο ναό - αγιαστήριο του οποίου λειτουργός είναι ο Χριστός, ως Αρχιερεύς, συνεχίζοντας το εξιλαστήριο έργο Του ως μεσίτης υπέρ των μετανοούντων αμαρτωλών.

«Έχουμε τέτοιου είδους αρχιερέα, ο οποίος κάθησε στα δεξιά τού θρόνου τής μεγαλοσύνης μέσα στους ουρανούς, λειτουργός στα άγια, και στην αληθινή σκηνή, την οποία ο Κύριος κατασκεύασε, και όχι άνθρωπος. Επειδή, κάθε αρχιερέας εγκαθίσταται για να προσφέρει δώρα και θυσίες· γι' αυτό, είναι αναγκαίο να έχει κι αυτός κάτι, που να προσφέρει. Επειδή, αν ήταν επάνω στη γη, ούτε θα υπήρχε ιερέας, δεδομένου ότι υπήρχαν ιερείς που πρόσφεραν τα δώρα, σύμφωνα με τον νόμο· οι οποίοι λειτουργούν ως υπόδειγμα και σκιά των επουρανίων, όπως ειπώθηκε στον Μωυσή, όταν επρόκειτο να κατασκευάσει τη σκηνή· επειδή, λέει: «Πρόσεχε να τα κάνεις όλα σύμφωνα με τον τύπο που σου δείχθηκε στο βουνό». Τώρα, όμως, ο Χριστός έλαβε μια εξοχότερη υπηρεσία, καθόσον είναι και μεσίτης μιας ανώτερης διαθήκης, που νομοθετήθηκε με ανώτερες υποσχέσεις.” Εβρ.8:1-6

Οπως ο επίγειος ναός, κατά τον λευιτικό τύπο (Λευιτ. κεφ.16), απαιτούσε καθαρισμό μια φορά το χρόνο κατά την ημέρα του εξιλασμού (Yom Kippur), έτσι και ο επουράνιος απαιτεί καθαρισμό ο οποίος ξεκίνησε το 1844 μ.Χ. και θα διαρκέσει μέχρι ο Χριστός να ολοκληρώσει το έργο Του εκεί μετά το τέλος της διακήρυξης του μηνύματος των τριών αγγέλων. Η ημέρα αυτή ήταν για τον λαό Ισραήλ εξαιρετικά μεγάλη διότι κρινόταν η τύχη του κάθε αμαρτωλού. Οι ημέρες που προηγούνταν ήταν ημέρες μετάνοιας και βαθιάς κατάνυξης με σκοπό να μεταστραφεί η καρδιά και να δεχθεί τον πλήρη καθαρισμό της με το συγχωρητικό έλεος του Θεού. Την ημέρα του εξιλασμού ο ιερέας μεταβαίνει από τα άγια στα άγια των αγίων. Στον χώρο αυτό πραγματοποιείται το εξιλαστικό έργο και ο καθαρισμός του ίδιου του αγιαστηρίου από τις συσσωρευμένες αμαρτίες εκεί και η πλήρης εξάλειψη τους, που συμβολιζόταν τότε με την μεταφορά τους σε μακρινό και ερημικό τόπο από τον αποδιοπομπαίο τράγο. Κατ’ αντιστοιχία, στον επουράνιο ναό, απο το φθινόπωρο του 1844 μ.Χ. ο Χριστός έχει μετέβη ήδη στα άγια των αγίων και έχει αρχίσει την εργασία της κρίσης και της εξάλειψης των αμαρτιών ξεκινώντας από τον Αδάμ και τελειώνοντας με τους ζώντες πάνω στη γη. Η κρίση αυτή είναι απαραίτητο να γίνει διότι δεν είναι δυνατόν να εξαλειφθούν οι αμαρτίες από τον ναό και από τα βιβλία του ουρανού αν πρώτα δεν έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία αυτή.

«Μετανοήστε, λοιπόν, και επιστρέψτε, για να εξαλειφθούν οι αμαρτίες σας, όταν θα έρθουν καιροί αναψυχής από την παρουσία τού Κυρίου, και σας αποστείλει τον προαναγγελμένον Ιησού Χριστό·» Πραξ.3:19,20

Το 1844, ο Θεός προετοίμασε έναν λαό στον οποίο έδειξε αυτές τις αλήθειες και μέσω αυτών των ανθρώπων ξεκίνησε τότε η προκήρυξη του μηνύματος των τριών αγγέλων – του αιωνίου ευαγγελίου σε διάφορα μέρη της γης. Οι καιροί αναψυχής στους οποίους αναφέρεται ο ευαγγελιστής Λουκάς στο ανωτέρω εδάφιο είναι η ολοκλήρωση του κηρύγματος του αιωνίου ευαγγελίου που θα συνοδευτεί με την όψιμη βροχή, την έκχυση δηλαδή του Αγίου Πνεύματος προς τους πιστούς για να ολοκληρώσουν την αποστολή τους, να μεγαλώσει ο καρπός και να θεριστεί η γη κατά τη Δευτέρα παρουσία.

Είναι σημαντικό τέλος να παρατηρήσουμε, ακολουθώντας τα βήματα του Χριστού, οτι η διαδικασία της κρίσης μας μεταφέρει την προσοχή μας στα άγια των αγίων του επουράνιου ναού. Τι συναντούμε εκεί;

Σκεύη αντίστοιχα με εκείνα του επίγειου ναού, δηλαδή την κιβωτό της διαθήκης που έχει σαν κάλυμμα το χρυσαφένιο ιλαστήριο με δύο χρυσά χερουβείμ που επισκιάζουν, ένα σε κάθε πλευρά. Μέσα στην κιβωτό συναντάμε τη χρυσαφένια στάμνα που περιέχει το μάννα, τη ράβδο του Ααρών που βλάστησε και τις πλάκες τις διαθήκης με τις 10 εντολές, τον αμετάβλητο νόμο του Θεού. Και πάλι η προσοχή μας εστιάζεται στον ηθικό νόμο του Θεού, το κριτήριο της κρίσης, ο οποίος παραβιάζεται ευρέως από τους σημερινούς χριστιανούς ως προς την τέταρτη εντολή του Σαββάτου την οποία αθετούν έχοντας φτιάξει μια άλλη μέρα λατρείας την Κυριακή. Παραβιάζεται και ως προς την πρώτη εντολή έχοντας υιοθετήσει έναν ξένο θεό, αποκύημα της φιλοσοφίας τους, τον οποίο ονομάζουν τριαδικό, αλλά και την δεύτερη εντολή, κυρίως καθολικοί και ορθόδοξοι, έχοντας κάνει αγάλματα και εικόνες αγίων και του Θεού και προσκυνώντας αυτά.

Τέλος η κιβωτός εμπεριέχει και το μάννα που συμβολίζει τον ζωντανό άρτο που ο Θεός έστειλε από τον ουρανό που δεν είναι άλλος από τον Κύριο μας Ιησού Χριστό, η πνευματική τροφή μας μέσω της οποίας έχουμε αιώνια ζωή. Το μάννα όμως συμβολίζει και την λιτή διατροφή που πρέπει να έχουμε και τη νηστεία έτσι ώστε να διασφαλίσουμε υγεία στο σώμα μας μέσω του οποίου καλούμαστε να δοξάζουμε τον Θεό.

δ) Προσκυνήστε τον Δημιουργό. Η εντολή αυτή απορρίπτει κάθε μορφής ειδωλολατρία συμπεριλαμβανομένου του εγωκεντρισμού και της φιλαυτίας και εστιάζει την προσοχή μας στο να απευθύνουμε την λατρεία μας και να προσκυνήσουμε τον αληθινό Θεό, τον Δημιουργό του ουρανού και της γης. Για να εστιάζει το μήνυμα του αγγέλου στο θέμα αυτό είναι φανερό οτι τη χρονική περίοδο της διακήρυξης της τριπλής αγγελίας, οι άνθρωποι θα έχουν χάσει σε τέτοιο βαθμό τον πνευματικό προσανατολισμό τους ώστε να προσκυνούν έναν ξένο θεό, άλλον από τον Θεό της Αγίας Γραφής. Πράγματι, το μεγαλύτερο μέρος του χριστιανισμού σήμερα τιμά έναν τριαδικό θεό που έχει τρεις υποστάσεις τον Πατέρα, τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα. Τα πρόσωπα αυτά υποστηρίζουν οτι είναι αδιαίρετα και ομοούσια μέσα στην θεότητα. Ο θεός αυτός που έχει τις ρίζες του στις αρχαίες ειδωλολατρικές θρησκείες, γεννήθηκε μέσα από τις πρώτες οικουμενικές συνόδους μέσα από την ανθρώπινη φαντασία και μάταιη φιλοσοφία και φυσικά δεν υπάρχει στην Αγία Γραφή. Αντ’ αυτού, ποιος είναι ο αληθινός Θεός τον οποίο καλούμαστε να προσκυνούμε; Την απάντηση την δίνει ο Κύριος μας, Ιησούς Χριστός:

«Κι αυτή είναι η αιώνια ζωή, το να γνωρίζουν εσένα τον μόνον αληθινό Θεό, και εκείνον τον οποίον απέστειλες, τον Ιησού Χριστό.» Ιωαν.17:3

«Κατά τον καιρό εκείνο, ο Ιησούς, αποκρινόμενος, είπε: Σε δοξάζω, Πατέρα, Κύριε του ουρανού και της γης, ότι αυτά τα απέκρυψες από σοφούς και συνετούς, τα αποκάλυψες όμως σε νήπια.» Ματθ.11:25

«... και πες τους: Ανεβαίνω προς τον Πατέρα μου και Πατέρα σας, και Θεό μου και Θεό σας» Ιωαν.20:17

Επομένως ο αληθινός Θεός τον οποίο καλούμαστε να προσκυνούμε σύμφωνα με την 1^η εντολή του Δεκαλόγου, δεν είναι ένας ανύπαρκτος τριαδικός θεός, αλλά ο Θεός του Χριστού, ο Πατέρας, ο Κύριος του ουρανού και της γης. Αλλά και οι απόστολοι Αυτόν τον Θεό τιμούσαν:

«επειδή, οι ίδιοι διηγούνται για μας, τι είδους είσοδο είχαμε προς εσάς, και πώς επιστρέψατε στον Θεό από τα είδωλα, για να δουλεύετε έναν Θεό ζωντανό και αληθινό, και να προσμένετε τον Υιό του από τους ουρανούς, που τον ανέστησε από τους νεκρούς, τον Ιησού, που μας ελευθερώνει από τη μέλλουσα οργή.» Α΄Θεσ.1:9-10

«αλλά, σε μας υπάρχει ένας Θεός, ο Πατέρας, από τον οποίο προέρχονται τα πάντα, κι εμείς σ' αυτόν· και ένας Κύριος, ο Ιησούς Χριστός, διαμέσου τού οποίου έγιναν τα πάντα, κι εμείς διαμέσου αυτού.» Α΄Κορ.8:6

Ομως το μήνυμα του αγγέλου εστιάζει την προσοχή μας και στο οτι αυτός ο Θεός, είναι ο Δημιουργός του ουρανού και της γης και όσων βρίσκονται μέσα σε αυτά. Ο Θεός προείδε οτι και αυτό το στοιχείο θα αμφισβητείτο. Δυστυχώς στις μέρες ένα σημαντικό μέρος της λεγόμενης χριστιανοσύνης υιοθετεί τη θεωρία της εξέλιξης που αρνείται τον Θεό ως Δημιουργό. Η προσκύνηση του Δημιουργού εμπεριέχει την λατρεία Του κατά την ημέρα που Εκείνος ξεχώρισε ως ανάμνηση της Δημιουργίας και δεν είναι άλλη από την εβδόμη ημέρα, το Σάββατο. Η αναφορά του μηνύματος στην τέταρτη εντολή του Δεκαλόγου (Εξοδ. 20:11) είναι εμφανής διότι χρησιμοποιούνται ακόμα και οι ίδιες λέξεις «...δημιούργησε τον ουρανό και τη γη και τη θάλασσα...» μέσα από την εντολή αυτή. Οι ρίζες μας λοιπόν πρέπει να αναζητηθούν στον Θεό και μόνο, ο οποίος μας έκανε στην αρχή του κόσμου κατ’ εικόνα Του και όχι στις ανθρώπινες υποθέσεις και θεωρίες.

«Να θυμάσαι την ημέρα του Σαββάτου, για να την αγιάζεις· έξι ημέρες να εργάζεσαι, και να κάνεις όλα τα έργα σου· η ημέρα, όμως, η έβδομη είναι Σάββατο του Κυρίου τού Θεού σου· μη κάνεις σ' αυτή κανένα έργο, ούτε εσύ ούτε ο γιος σου ούτε η θυγατέρα σου ούτε ο δούλος σου ούτε η δούλη σου ούτε το κτήνος σου ούτε ο ξένος σου, που βρίσκεται μέσα στις πύλες σου· επειδή, σε έξι ημέρες δημιούργησε ο Κύριος τον ουρανό και τη γη, τη θάλασσα, και όλα όσα βρίσκονται σ' αυτά· και κατά την έβδομη ημέρα αναπαύθηκε· γι' αυτό ο Κύριος ευλόγησε την ημέρα τού Σαββάτου, και την αγίασε.» Εξ.20:8-11

Στην εποχή μας, τέλος, σε πολλά βιβλία αλλά και στα μέσα μαζικής ενημέρωσης εκθειάζεται η αξία του αυτοσεβασμού, της αυτοεκτίμησης πράγμα που οδηγεί στη λατρεία του εγώ. Η αυτοεκτίμηση και η αξία ενός χριστιανού είναι εν Χριστώ, αφού Εκείνος είναι που μας καθιστά υιούς και θυγατέρες του Βασιλιά του ουρανού.

Το αιώνιο ευαγγέλιο περιλαμβάνει λοιπόν και τη δημιουργία και την απολύτρωση του κόσμου από τον Κύριο τον Θεό του ουρανού.

4. Τι αναφέρει ο δεύτερος άγγελος σχετικά με τη Βαβυλώνα; Τι ζητά ο άγγελος του 18ου κεφ. της Αποκάλυψης από τον λαό του Θεού;

«Και ένας άλλος άγγελος ακολούθησε, λέγοντας: «Έπεσε, έπεσε η Βαβυλώνα, η μεγάλη πόλη· επειδή, από το κρασί τού θυμού τής πορνείας της πότισε όλα τα έθνη.» Αποκ.14:8

«Και ύστερα απ' αυτά, είδα έναν άγγελο που κατέβαινε από τον ουρανό, ο οποίος είχε μεγάλη εξουσία· και η γη φωτίστηκε από τη δόξα του. Και έκραξε δυνατά με ισχυρή φωνή, λέγοντας: «Έπεσε, έπεσε η Βαβυλώνα» η μεγάλη, και έγινε κατοικητήριο δαιμόνων, και φυλακή για κάθε ακάθαρτο πνεύμα, και φυλακή για κάθε ακάθαρτο και μισητό όρνεο· επειδή, από το κρασί τού θυμού τής πορνείας της ήπιαν όλα τα έθνη και μαζί της πόρνευσαν οι βασιλιάδες τής γης, και πλούτησαν οι έμποροι της γης από την υπερβολή τής ακολασίας της. Και άκουσα μια άλλη φωνή από τον ουρανό, που έλεγε: Βγείτε έξω απ' αυτή, ο λαός μου, και μη συγκοινωνήσετε στις αμαρτίες της, και μη πάρετε από τις πληγές της·» Αποκ.18:1-4

Ο δεύτερος άγγελος διακηρύσσει οτι η Βαβυλώνα έπεσε και ο λαός του Θεού καλείται να βγεί αμέσως έξω από αυτήν. Είναι σημαντικό λοιπόν να γνωρίζουμε ποια είναι η Βαβυλώνα και τι αντιπροσωπεύει. Σκέψου το, μήπως βρίσκεσαι, τώρα που διαβάζεις αυτό, μέσα στη Βαβυλώνα;

Υπάρχει μια πολύ σημαντική αρχή στις Γραφές: ότι συνέβη στο παρελθόν θα ξανασυμβεί στο μέλλον. Ο Θεός το επιβεβαιώνει αυτό χρησιμοποιώντας τη λέξη "Βαβυλώνα" αναφερόμενος στο σύστημα πλάνης των εσχάτων ημερών. Ο Θεός, χρησιμοποιώντας το ίδιο αυτό όνομα, μας δείχνει να κοιτάξουμε πίσω στο χρόνο, πίσω στην ιστορία να ψάξουμε για τη Βαβυλώνα ώστε να μάθουμε τι θα συμβεί και στις έσχατες ημέρες. Ας δούμε τι έκανε τότε ο βασιλιάς της Βαβυλώνας, Ναβουχοδονόσορ.

«Ο βασιλιάς Ναβουχοδονόσορας έκανε μια χρυσή εικόνα, το ύψος της 60 πήχες, και το πλάτος της έξι πήχες· και την έστησε στην πεδιάδα Δουρά, στην επαρχία τής Βαβυλώνας.» Δαν.3:1

Ο βασιλιάς έφτιαξε μια μεγάλη εικόνα από χρυσάφι και αυτή η χρυσαφένια εικόνα θα αντιπροσώπευε ότι το βασίλειό του θα διαρκούσε για πάντα. Διέταξε επίσης:

«και όποιος δεν πέσει και προσκυνήσει, την ίδια ώρα θα ριχτεί μέσα στο καμίνι τής φωτιάς που καιει.» Δαν.3:6

Η υποταγή και η αφοσίωση όλων των ανθρώπων και των αντιπροσώπων τους επρόκειτο να δηλωθεί μέσω μιας πράξης που είχε λατρευτικό χαρακτήρα. Εφτιαξε έναν νόμο που καθόριζε ποιόν έπρεπε οι πολίτες να λατρεύουν και να προσκυνούν με την απειλή μαρτυρικού θανάτου για όσους δεν συμμορφώνονταν, παραβιάζοντας με αυτόν τον τρόπο την ελευθερία εξάσκησης της θρησκευτικής τους συνείδησης. Το ίδιο θα συμβεί και στις έσχατες ημέρες:

«Και προσκύνησαν τον δράκοντα, που έδωσε εξουσία στο θηρίο, και προσκύνησαν το θηρίο, λέγοντας: Ποιος είναι όμοιος με το θηρίο; Ποιος μπορεί να πολεμήσει μαζί του;» Αποκ.13:4

«Και του δόθηκε η ικανότητα να δώσει πνεύμα στην εικόνα τού θηρίου, ώστε η εικόνα τού θηρίου να μιλήσει, και να κάνει, όσοι δεν προσκυνήσουν την εικόνα τού θηρίου, να θανατωθούν.» Αποκ.13:15

Πρόκειται για μια παγκόσμια απάτη που σχετίζεται με τη λατρεία και ειδικότερα με μια λατρεία που αποδίδεται προς τον δράκοντα η οποία επιβάλλεται υποχρεωτικά με νόμο που προβλέπει τον θάνατο σε όσους δεν υπακούουν.

Ποιος όμως είναι ο δράκοντας;

«Και ρίχτηκε ο μεγάλος δράκοντας, το αρχαίο φίδι, που αποκαλείται ο διάβολος, και ο σατανάς, που πλανάει ολόκληρη την οικουμένη ...» Αποκ.12:9

Ποια είναι η Βαβυλώνα που χαρακτηρίζεται ως ‘η μεγάλη πόρνη’; Και ποιο είναι το θηρίο, ο εκπρόσωπός του δράκοντα πάνω στη γη;

«Έλα, θα σου δείξω την κρίση τής μεγάλης πόρνης, που κάθεται επάνω στα πολλά νερά· μαζί με την οποία πόρνευσαν οι βασιλιάδες τής γης, και μέθυσαν αυτοί που κατοικούν στη γη από το κρασί τής πορνείας της. Και με έφερε, σε πνευματική έκσταση, στην έρημο· και είδα μια γυναίκα να κάθεται επάνω σε ένα κόκκινο θηρίο, που ήταν γεμάτο από ονόματα βλασφημίας, και το οποίο είχε επτά κεφάλια και δέκα κέρατα. Και η γυναίκα ήταν ντυμένη με πορφύρα και κόκκινο, και στολισμένη με χρυσάφι και πολύτιμες πέτρες και μαργαριτάρια, η οποία είχε στο χέρι της ένα χρυσό ποτήρι, που ήταν γεμάτο από βδελύγματα και ακαθαρσίες τής πορνείας της· κι επάνω στο μέτωπό της ήταν γραμμένο ένα όνομα: Μυστήριο, η μεγάλη Βαβυλώνα, η μητέρα των πορνών και των βδελυγμάτων τής γης. Και είδα τη γυναίκα που μεθούσε από το αίμα των αγίων, και από το αίμα των μαρτύρων τού Ιησού. Και βλέποντάς την, θαύμασα με μεγάλον θαυμασμό.» Αποκ.17:1-6

Εδώ έχουμε μια περιγραφή ενός συστήματος, μιας δύναμης, ενός θεσμού που ονομάζεται ως ‘η μεγάλη πόρνη'. Αν κοιτάξουμε μέσα στις προφητείες θα δούμε ότι ορισμένα ονόματα ή όροι έχουν κάποια συγκεκριμένη σημασία. Μια γυναίκα μέσα στις προφητείες συμβολίζει μια εκκλησία. Μπορούμε να το διαβάσουμε αυτό π.χ. στην Αποκ.κεφ.12, όπου βλέπουμε μια αγνή γυναίκα να στέκεται στο φεγγάρι, ντυμένη με τον ήλιο, μια εικόνα που αντιπροσωπεύει μια πιστή εκκλησία. Στα ευαγγέλια ο Χριστός απεικονίζεται ως ο νυμφίος που πρόκειται να νυμφευτεί αυτήν την ενάρετη γυναίκα. Επομένως μια γυναίκα πόρνη, μια βρώμικη γυναίκα συμβολίζει μια αποστάτιδα εκκλησία. Η εκκλησία αυτή βλέπουμε οτι είναι παγκόσμια και βρίσκεται σε συνεργασία με τους βασιλείς της γης. Διαθέτει τεράστιο πλούτο αφού είναι ντυμένη με χρυσάφι και πολύτιμους λίθους. Οι ιερείς της είναι ντυμένοι με πορφύρα και κόκκινο ενώ χρεώνεται και με το αίμα μαρτύρων του Ιησού. Από τα εδάφια αυτά αλλά και από άλλα είναι φανερό ότι μία εκκλησία πληροί αυτά τα χαρακτηριστικά. Πρόκειται για την καθολική εκκλησία που την περίοδο του Μεσαίωνα δίωξε και θανάτωσε με βασανισμούς πολλές φορές εκατομμύρια χριστιανούς, όσους δεν συμφωνούσαν με τα δόγματά της. Το δε κόκκινο θηρίο στο οποίο αυτή κάθεται είναι ο παπισμός, το σύστημα αυτό που την εξουσιάζει και την καθοδηγεί. Η εκκλησία αυτή εμφανίζεται να βρίσκεται σε αγαστή συνεργασία με τους βασιλείς της γης αντί να υπηρετεί τον βασιλιά της Χριστό. Γι αυτό και ονομάζεται πόρνη. Το δε κρασί της αποστασίας της είναι οι ψεύτικες διδασκαλίες με τις οποίες μέθυσαν οι κάτοικοι της γης. Και αυτός είναι ο λόγος που ο άγγελος λεει οτι έπεσε. Αντί να αποδεχτεί το μήνυμα του 1ου αγγέλου και να επιστρέψει στην ορθή λατρεία εξακολουθεί και δίνει κρασί στα έθνη. Στο εδάφιο 6 παρουσιάζεται ως ‘μητέρα των πορνών’. Για να είναι μητέρα σημαίνει οτι έχει και κόρες οι οποίες μάλιστα είναι και αυτές πόρνες. Βλέπουμε λοιπόν οτι δεν περιοριζόμαστε μόνο στην καθολική εκκλησία αλλά και στις εκκλησίες που προήλθαν – έφυγαν από αυτή όπως οι ορθόδοξες και οι προτεσταντικές οι οποίες κι αυτές έχουν υιοθετήσει και μεθούν τον κόσμο με τις ψευδοδιδασκαλίες τους. Ας δούμε όμως μερικές από αυτές τις ψευδοδιδασκαλίες. Ποιο είναι το κεντρικό δόγμα της καθολικής εκκλησίας;

«Το μυστήριο της Αγίας Τριάδας είναι το κεντρικό δόγμα της καθολικής πίστης. Πάνω σε αυτό βασίζονται όλες οι υπόλοιπες διδασκαλίες της εκκλησίας» (Handbook for today's Catholic, p.16)

Ο θεός της καθολικής εκκλησίας δεν είναι ο Θεός της Βίβλου, ο Θεός του Χριστού και των αποστόλων, αλλά ο μυστηριακός τριαδικός θεός, τον οποίο τιμούν και οι υπόλοιπες εκκλησίες που προήλθαν από αυτήν αθετώντας την 1^η εντολή του Δεκαλόγου που ζητά από εμάς να μην έχουμε άλλους θεούς.

Η καθολική εκκλησία ευθύνεται επίσης και για την κατάλυση της 4^ης εντολής. Αντί να φυλάσσει την εβδόμη ημέρα της Βίβλου, το Σάββατο, έχει θεσπίσει τη λατρεία της κατά την πρώτη ημέρα της εβδομάδος, την Κυριακή για την οποία δεν υπάρχει καμία βιβλική βάση. Βλέπετε ο τριαδικός θεός της έχει τη δική του ημέρα μέσα στην οποία λατρεύεται. Και σε αυτήν την αποστασία της ακολουθείται από την πλειονότητα των χριστιανικών εκκλησιών.

«Η Κυριακή είναι η ημέρα η οποία αφιερώθηκε από τους Αποστόλους προς τιμήν της υπεραγίας Τριάδος, εις μνήμην της ανάστασης του Χριστού του Κυρίου μας ο οποίος σηκώθηκε από τους νεκρούς την Κυριακή, έστειλε το Άγιο Πνεύμα την Κυριακή κλπ και για το λόγο αυτό αποκαλείται ως η ημέρα του Κυρίου. Ονομάζεται Κυριακή (Sunday) εξαιτίας της αρχαίας ρωμαϊκής παράδοσης Die Solis, η ημέρα του Ηλίου εις τον οποίο ήταν αφιερωμένη» (Douay Catechism)

Τόσο ο τριαδικός θεός της όσο και η τήρηση της Κυριακής έχουν αρχαίες ειδωλολατρικές ρίζες στη λατρεία του Ηλίου. Σύμβολο του τριαδικού θεού είναι η τραϊκουέτρα, που σχηματίζεται από την τομή τριών ηλιακών δίσκων (ανατολή, μεσουράνημα, δύση) και σχηματίζεται επίσης ένα ισόπλευρο τρίγωνο. Το σύμβολο αυτό χρησιμοποιείται ευρέως και από αποκρυφιστές και μάγους αφού πίσω του κρύβεται η λατρεία του δράκοντα, σατανά. Οι τρείς γωνίες του ισόπλευρου τριγώνου είναι 60 μοίρες η καθεμία και έτσι πίσω από το σύμβολο του θεού αυτού κρύβεται το 666 και η λατρεία του αριθμού αυτού από την αρχαιότητα. Περισσότερα ως προς τη θεωρία της τριαδικότητας και τις παγανιστικές ρίζες της εδώ (Το δόγμα του τριαδικού θεού).

Αλλες ψευδοδιδασκαλίες με τις οποίες η Βαβυλώνα πλανάει όλη την οικουμένη (το κρασί της δηλαδή) είναι η θεωρία της αθανασίας της ψυχής που οδηγεί στην επικοινωνία μεταξύ ζωντανών και νεκρών, η ιεροσύνη του κλήρου που υποκαθιστά και σφετερίζεται το αρχιερατικό έργο του Χριστού στο επουράνιο αγιαστήριο, η αναίμακτος θυσία με την οποία οι ιερείς της ξαναθυσιάζουν τον Χριστό κάθε Κυριακή, ο χωρισμός κλήρου και λαού, η λατρεία της μητέρας του Κυρίου και η θεωρία της αμώμου σύλληψης της, το βάπτισμα νηπίων, η σαρακοστή, η προσκύνηση αγίων, το άναμμα κεριών, το θυμίαμα, η προσκύνηση ειδώλων αγαλμάτων και εικόνων, η χρήση ειδικών ενδυμασιών - άμφια, το πλήθος των εορτών – κάθε μέρα του χρόνου και εορτή, η προσευχή προς και υπέρ των νεκρών, η μυστηριακή εξομολόγηση, η τυφλή υπακοή σε πνευματικούς και μοναχούς, το ροζάριο - κομποσχοίνι, η αγαμία του κλήρου, το καθαρτήριο, τα μοναστήρια, οι προσκυνηματικές εκδρομές σε ιερούς τόπους, τα επιτίμια μετανοίας, η θεία λειτουργία, η αγία τράπεζα και τα άγια σκεύη κ.α.. Για όλη της την αποστασία αυτή ο Θεός πρόκειται να την κρίνει γι αυτό και στο 18^ο κεφ. της Αποκάλυψης καλεί τον λαό Του που βρίσκεται ακόμα μέσα στις τάξεις της να αποχωριστεί αμέσως από αυτήν για να μην λάβει από τις πληγές με τις οποίες θα την πλήξει.

«Και άκουσα μια άλλη φωνή από τον ουρανό, που έλεγε: Βγείτε έξω απ' αυτή, ο λαός μου, και μη συγκοινωνήσετε στις αμαρτίες της, και μη πάρετε από τις πληγές της·» Αποκ.18:4

5. Ποια είναι η σοβαρότατη προειδοποίηση του τρίτου αγγέλου;

«Και ένας τρίτος άγγελος τους ακολούθησε, λέγοντας με δυνατή φωνή: Όποιος προσκυνάει το θηρίο και την εικόνα του, και παίρνει το χάραγμα επάνω στο μέτωπό του ή επάνω στο χέρι του, θα πιει κι αυτός από το κρασί τού θυμού τού Θεού, που είναι κερασμένο ανόθευτο μέσα στο ποτήρι τής οργής του· και θα βασανιστεί με φωτιά και θειάφι μπροστά στους άγιους αγγέλους και μπροστά στο Αρνίο. Και ο καπνός τού βασανισμού τους ανεβαίνει σε αιώνες αιώνων· και δεν έχουν ανάπαυση ημέρα και νύχτα όσοι προσκυνούν το θηρίο και την εικόνα του, και όποιος παίρνει το χάραγμα του ονόματός του. Εδώ είναι η υπομονή των αγίων· εδώ είναι εκείνοι που φυλάττουν τις εντολές τού Θεού και την πίστη τού Ιησού.» Αποκ.14:9-12

Η προειδοποίηση αυτή του τρίτου αγγέλου είναι η τελευταία προειδοποίηση του Θεού προς μια αμαρτωλή ανθρωπότητα που έχει επιλέξει το δρόμο της επανάστασης και της αυτοκαταστροφής. Είναι η ισχυρότερη προειδοποίηση που υπάρχει στην Αγία Γραφή.

Ο τρίτος άγγελος προειδοποιεί τους ανθρώπους να μην προσκυνούν το θηρίο και την εικόνα του και να μην λάβουν το χάραγμα του στο μέτωπό τους ή στο χέρι τους. Ενώ ο πρώτος άγγελος προστάζει τους ανθρώπους να στραφούν στην λατρεία του αληθινού Θεού και ο δεύτερος ανακοινώνει την πνευματική πτώση της Βαβυλώνας, ο τρίτος άγγελος προειδοποιεί για τις τρομερές συνέπειες που θα έχουν όσοι εξακολουθούν να υιοθετούν την ψεύτικη λατρεία της. Γνωρίζετε ποιο είναι το θηρίο και ποιο είναι το χάραγμά του; Αν δεν γνωρίζετε με βεβαιότητα τι αντιπροσωπεύουν τα σύμβολα αυτά είναι βέβαιο οτι θα καταλήξετε να προσκυνήσετε το θηρίο χωρίς καν να το καταλάβετε και θα δεχθείτε την οργή του Θεού αφού θα βρεθείτε συγκοινωνοί με το σύστημα λατρείας στο οποίο ο Σατανάς έδωσε όλη του τη δύναμη, τον θρόνο του και τη μεγάλη εξουσία του.

α) Τι συμβολίζει το θηρίο από τη θάλασσα;

«Και στάθηκα επάνω στην άμμο τής θάλασσας· και είδα ένα θηρίο να ανεβαίνει από τη θάλασσα, το οποίο είχε επτά κεφάλια, και δέκα κέρατα· κι επάνω στα κέρατά του ήσαν δέκα διαδήματα, κι επάνω στα κεφάλια του υπήρχε όνομα βλασφημίας. Και το θηρίο που είδα, ήταν όμοιο με πάρδαλη, και τα πόδια του σαν αρκούδα, και το στόμα του σαν στόμα λιονταριού· και ο δράκοντας έδωσε σ' αυτό τη δύναμή του, και τον θρόνο του, και μεγάλη εξουσία.» Αποκ.13:1,2

«Και του δόθηκε στόμα που μιλούσε μεγάλα, και έλεγε λόγια βλασφημίας, και του δόθηκε εξουσία να κάνει πόλεμο για 42 μήνες. Και άνοιξε το στόμα του σε βλασφημία ενάντια στον Θεό, να βλασφημήσει το όνομά του, και τη σκηνή του, κι αυτούς που κατοικούν μέσα στον ουρανό. Και του δόθηκε να κάνει πόλεμο με τους αγίους, και να τους νικήσει· και του δόθηκε εξουσία επάνω σε κάθε φυλή και γλώσσα και έθνος.» Αποκ.13:5-7

Στα ανωτέρω εδάφια παρουσιάζεται μια δύναμη με τη μορφή ενός θηρίου να ανεβαίνει μέσα από τη θάλασσα η οποία συνδυάζει σύμβολα με τη μορφή ζώων που προέρχονται από το 7^ο κεφ. του Δανιήλ, που αντιπροσωπεύουν τα διαδοχικά βασίλεια της Βαβυλώνας, της Μηδοπερσίας, της Ελλάδας και της Ρώμης. Τα βλάσφημα λόγια που λέει, ο διωγμός που κάνει στους αγίους, η παγκόσμια εξουσία του και η συγκεκριμένη χρονική περίοδος βασιλείας του (εδ.5-7) μας οδηγούν στο συμπέρασμα οτι το θηρίο αυτό με τα 7 κεφάλια και τα 10 κέρατα είναι το ίδιο με το μικρό κέρας που περιγράφεται στο 7^ο κεφ. του Δανιήλ, το οποίο προήλθε από τη διάλυση της ειδωλολατρικής Ρώμης και δεν είναι άλλο από την παπική Ρώμη, τον παπισμό. Επίσης το θηρίο αυτό βλέπουμε να αναβαίνει από τη θάλασσα που συμβολίζει λαούς και έθνη, προέρχεται δηλαδή από μια περιοχή πυκνοκατοικημένη, όπως είναι η Ευρώπη. Είναι το κόκκινο θηρίο που είδαμε προηγουμένως να βαστάζει πάνω του τη Βαβυλώνα, την αποστατούσα καθολική εκκλησία. Στο 7^ο κεφ. του Δανιήλ, η διάρκεια βασιλείας του μικρού κέρατος περιγράφεται ως καιρός καιροί και ήμισυ καιρού ή 3½ καιροί ή 3½ προφητικά χρόνια. Το διάστημα αυτό είναι το ίδιο με τους 42 προφ. μήνες ή 1260 προφ. χρόνια που συναντάμε εδώ και είναι ίσο με 1260 ανθρώπινα χρόνια. Πράγματι η εξουσία του παπισμού διήρκεσε την περίοδο του Μεσαίωνα από το 538 μ.Χ. που απελευθερώθηκε η Ρώμη από τον Ιουστινιανό μέχρι το 1798 μ.Χ. που ο Ναπολέων καθαίρεσε και αιχμαλώτισε τον πάπα Πίο VI. Το θηρίο τότε δέχθηκε μια θανατηφόρα πληγή:

«Και είδα ένα από τα κεφάλια του σαν να ήταν πληγωμένο θανατηφόρα· και η θανατηφόρα πληγή του θεραπεύτηκε· και θαύμασε ολόκληρη η γη, που ήταν πίσω από το θηρίο.» Αποκ.13:3

Ομως η προφητεία αναφέρει οτι λίγο πριν το τέλος του κόσμου η θανατηφόρα αυτή πληγή θεραπεύεται. Αυτό συμβαίνει ήδη στις μέρες μας καθώς βλέπουμε τον παπισμό να αποκτά ολοένα και μεγαλύτερη επιρροή τόσο στις κοσμικές εξουσίες όσο και στις θρησκευτικές και μέσω του οικουμενισμού να θέλει να συνενώσει όλο τον κόσμο κάτω από την παπική κεφαλή.

β) Τι συμβολίζει το δεύτερο θηρίο από τη γη που κάνει εικόνα στο πρώτο θηρίο, το θηρίο από τη θάλασσα;

«Και είδα ένα άλλο θηρίο να ανεβαίνει από τη γη, και είχε δύο κέρατα, όμοια με κέρατα αρνιού, και μιλούσε σαν δράκοντας. Και ενεργούσε ολόκληρη την εξουσία τού πρώτου θηρίου μπροστά του, και έκανε τη γη και εκείνους που κατοικούν σ' αυτή να προσκυνήσουν το πρώτο θηρίο, του οποίου η θανατηφόρα πληγή θεραπεύθηκε. Και έκανε μεγάλα σημεία, ώστε έκανε να κατεβαίνει και φωτιά από τον ουρανό στη γη μπροστά στους ανθρώπους. Και πλανούσε αυτούς που κατοικούσαν επάνω στη γη, εξαιτίας των σημείων που του δόθηκαν να κάνει μπροστά στο θηρίο, λέγοντας προς εκείνους που κατοικούσαν επάνω στη γη να κάνουν μια εικόνα στο θηρίο, που έχει την πληγή τής μάχαιρας, και έζησε.
Και του δόθηκε η ικανότητα να δώσει πνεύμα στην εικόνα τού θηρίου, ώστε η εικόνα τού θηρίου να μιλήσει, και να κάνει, όσοι δεν προσκυνήσουν την εικόνα τού θηρίου, να θανατωθούν. Και έκανε όλους, τους μικρούς και τους μεγάλους, και τους πλουσίους και τους φτωχούς, και τους ελεύθερους και τους δούλους, να πάρουν χάραγμα επάνω στο δεξί τους χέρι ή επάνω στα μέτωπά τους· και να μη μπορεί κανένας να αγοράσει ή να πουλήσει, παρά μονάχα αυτός που έχει το χάραγμα ή το όνομα του θηρίου ή τον αριθμό τού ονόματός του. Εδώ είναι η σοφία· όποιος έχει τον νου, ας λογαριάσει τον αριθμό του θηρίου· επειδή, είναι αριθμός ανθρώπου, και ο αριθμός του είναι 666.” Αποκ.13:11-18

Το δεύτερο αυτό θηρίο βλέπουμε οτι ανεβαίνει την περίοδο που το πρώτο θηρίο – παπισμός λαμβάνει τη θανατηφόρα πληγή, δηλαδή περίπου το 1798 μ.Χ. και επίσης προέρχεται από τη γη σε αντίθεση με τη θάλασσα που ανέβηκε το πρώτο θηρίο. Ανεβαίνει στην εξουσία μέσα από μια περιοχή αραιοκατοικημένη. Τα χαρακτηριστικά αυτά ταιριάζουν σε μόνο ένα μεγάλο έθνος που έγινε υπερδύναμη, τις Η.Π.Α.. Τι αντιπροσωπεύουν τα δύο κέρατα ως αρνίου; Τα κέρατα στις βιβλικές προφητείες συμβολίζουν βασίλεια. Αυτό φαίνεται από τον Δανιήλ όπου παρουσιάζεται π.χ. ο κριός με τα δύο κέρατα στο Δαν.8:20 και συμβολίζει τα βασίλεια της Μηδείας και της Περσίας. Τα δύο αυτά βασίλεια, που συνυπάρχουν μέσα στις Η.Π.Α., είναι η κρατική εξουσία - ρεπουμπλικανισμός και η θρησκευτική εξουσία – προτεσταντισμός τα οποία είναι ανεξάρτητα μεταξύ τους βάσει του Συντάγματός των Η.Π.Α.. Γιατί όμως εμφανίζεται να έχει κέρατα αρνίου; Διότι αυτές οι δύο εξουσίες - βασίλεια αναγνωρίζονται από τον Ιησού Χριστό. Ο Χριστός αναγνώριζε το βασίλειο του Καίσαρα που είναι η κρατική κυβέρνηση και το βασίλειο του Θεού που είναι η εκκλησία. Ενώ οι προηγούμενοι αιώνες χαρακτηρίστηκαν από την ένωση εκκλησίας και κράτους, π.χ. την περίοδο του Χριστού και την περίοδο του Μεσαίωναα, πράγμα που έφερε διωγμούς χριστιανών και σκοταδισμό, το έθνος αυτό για πρώτη φορά τα διαχωρίζει και κατοχυρώνει συνταγματικά τις θρησκευτικές ελευθερίες των πολιτών. Ομως θα έρθει η στιγμή που αυτή η χώρα θα απαρνηθεί αυτές τις αρχές και θα μιλήσει σαν δράκοντας. Σαν τον δράκοντα που προσπάθησε να θανατώσει τη γυναίκα (εκκλησία) στην έρημο κατά τη διάρκεια των 1260 ετών (Αποκ.κεφ.12). Αυτό θα το πραγματοποιήσει κάνοντας εικόνα στο πρώτο θηρίο, τον παπισμό και ζητώντας από όλους να την προσκυνήσουν επί ποινή θανάτου. Τον συμβολισμό αυτόν τον συναντήσαμε πρωτύτερα, στο Δαν.κεφ.3, όπου ο Ναβουχοδονόσορας κατασκεύασε μια χρυσή εικόνα και διέταξε όλους να την προσκυνήσουν. Ηταν μια πράξη κατά την οποία η κρατική εξουσία προσπάθησε να εγκαθιδρύσει θρησκεία με νόμο. Οταν νομοθέτησε αυτήν την θρησκευτική διάταξη, ποιο ήταν το άμεσο αποτέλεσμα; Το άμεσο αποτέλεσμα ήταν διωγμοί. Προκειμένου οι ΗΠΑ να σχηματίσουν μια εικόνα στο θηρίο, θα πρέπει η θρησκευτική δύναμη - προτεσταντισμός να ελέγχει σε τέτοιο βαθμό την κυβέρνηση του κράτους ώστε η εξουσία του κράτους να μπορεί να χρησιμοποιηθεί από την εκκλησία για την επίτευξη των επιδιώξεων της. Η Διαμαρτυρόμενη Αμερική θα έχει σχηματίσει μια εικόνα της Ρωμαϊκής ιεραρχίας και η επιβολή κρατικών κυρώσεων πάνω στους αντιφρονούντες θα επακολουθήσει αναπόφευκτα. Η εικόνα που μιλάει συμβολίζει νομοθεσία. Η νομοθεσία αυτή θα επιβάλει το χάραγμα του θηρίου, το όνομά του και τον αριθμό του ονόματός του 666 αρχικά στις Η.Π.Α. και στη συνέχεια σε όλον τον κόσμο.

γ) Τι συμβολίζει το χάραγμα του θηρίου;

Στο βιβλίο της Αποκάλυψης παρουσιάζονται δύο σφραγίδες διότι λίγο πριν τη Δευτέρα έλευση του Κυρίου όλη η ανθρωπότητα χωρίζεται σε δύο κατηγορίες, σε αυτούς που ακολουθούν τον αληθινό Θεό και σε αυτούς που ακολουθούν το θηρίο. Ολοι σφραγίζονται και είτε λαμβάνουν τη σφραγίδα του Θεού (ένα μικρό υπόλοιπο) είτε το χάραγμα του θηρίου (η μεγάλη πλειονότητα). Η μία σφραγίδα είναι το αντίθετο της άλλης. Ας δούμε ποια είναι η σφραγίδα του Θεού. (Επίσης το θέμα παρουσιάζεται και εδώ: Η σφραγίδα του Θεού και το χάραγμα του θηρίου)

«Και είδα έναν άλλον άγγελο που ανέβηκε από την ανατολή τού ήλιου, έχοντας τη σφραγίδα τού ζωντανού Θεού· και έκραξε με δυνατή φωνή προς τους 4 αγγέλους, στους οποίους δόθηκε να βλάψουν τη γη και τη θάλασσα, λέγοντας: Μη βλάψετε τη γη ούτε τη θάλασσα ούτε τα δέντρα, μέχρις ότου σφραγίσουμε τους δούλους τού Θεού μας επάνω στα μέτωπά τους.» Αποκ.7:2,3

Πως σφραγίζει ο Θεός τους πιστούς, με ένα εξωτερικό σημάδι πάνω στο σώμα ή με τρόπο πνευματικό; Είναι φανερό οτι πρόκειται για το δεύτερο.

«Και μη λυπείτε το Πνεύμα το Άγιο του Θεού, με το οποίο σφραγιστήκατε για την ημέρα τής απολύτρωσης.» Εφεσ.4:30

 Που βρίσκεται η σφραγίδα του Θεού, το σημάδι Του, σύμφωνα με την Αγία Γραφή;

 «Δέσε τη μαρτυρία, σφράγισε τον νόμο ανάμεσα στους μαθητές μου.» Ησα. 8:16

«Αυτό είναι σημάδι ανάμεσα σε μένα και στους γιους Ισραήλ για πάντα· επειδή, σε έξι ημέρες δημιούργησε ο Κύριος τον ουρανό και τη γη, στην έβδομη ημέρα, όμως, σταμάτησε και αναπαύθηκε.» Εξ.31:17

Απο τα παραπάνω γίνεται φανερό οτι η σφραγίδα του Θεού εντυπώνεται μέσα στην καρδιά του πιστού δια του Αγίου Πνεύματος με την τήρηση όλων των εντολών που βρίσκονται στον ηθικό νόμο του Θεού και ιδιαίτερα στην 4^η εντολή που αφορά την τήρηση της εβδόμης ημέρας, της ημέρας του Σαββάτου:

«Να θυμάσαι την ημέρα του Σαββάτου, για να την αγιάζεις· έξι ημέρες να εργάζεσαι, και να κάνεις όλα τα έργα σου· η ημέρα, όμως, η έβδομη είναι Σάββατο του Κυρίου τού Θεού σου· μη κάνεις σ' αυτή κανένα έργο, ούτε εσύ ούτε ο γιος σου ούτε η θυγατέρα σου ούτε ο δούλος σου ούτε η δούλη σου ούτε το κτήνος σου ούτε ο ξένος σου, που βρίσκεται μέσα στις πύλες σου· επειδή, σε έξι ημέρες δημιούργησε ο Κύριος τον ουρανό και τη γη, τη θάλασσα, και όλα όσα βρίσκονται σ' αυτά· και κατά την έβδομη ημέρα αναπαύθηκε· γι' αυτό ο Κύριος ευλόγησε την ημέρα τού Σαββάτου, και την αγίασε.» Εξ.20:8-11

Ας δούμε τώρα ποιο είναι το χάραγμα του θηρίου.

«Και έκανε όλους, τους μικρούς και τους μεγάλους, και τους πλουσίους και τους φτωχούς, και τους ελεύθερους και τους δούλους, να πάρουν χάραγμα επάνω στο δεξί τους χέρι ή επάνω στα μέτωπά τους· και να μη μπορεί κανένας να αγοράσει ή να πουλήσει, παρά μονάχα αυτός που έχει το χάραγμα ή το όνομα του θηρίου ή τον αριθμό τού ονόματός του. Εδώ είναι η σοφία· όποιος έχει τον νου, ας λογαριάσει τον αριθμό του θηρίου· επειδή, είναι αριθμός ανθρώπου, και ο αριθμός του είναι 666.» Αποκ.13:16-18

Το λάθος που κάνουν πολλοί είναι οτι δεν προσδιορίζουν σωστά την ταυτότητα του θηρίου με αποτέλεσμα να οδηγούνται σε λάθος συμπεράσματα και για το χάραγμά του. Οι περισσότεροι οδηγούνται στο συμπέρασμα οτι το χάραγμα θα είναι ένα εμφυτευόμενο τσιπ στο χέρι ή στο μέτωπο, το δε θηρίο θα είναι μια παγκόσμια κυβέρνηση ή ένας οργανισμός που κρύβεται από πίσω όπως ο ελευθεροτεκτονισμός. Ομως το θηρίο όπως είδαμε είναι θρησκευτική οντότητα και απαιτεί προσκύνηση και λατρεία προς τον θεό του. «Και προσκύνησαν τον δράκοντα, που έδωσε εξουσία στο θηρίο, και προσκύνησαν το θηρίο». Επομένως και το σημάδι του είναι επόμενο να είναι κάτι βαθύτερο και να έχει κι αυτό μια πνευματική χροιά και να μην είναι κάτι εξωτερικό και υλικό το οποίο μπορεί να χαλάσει ή εύκολα να βγει.

Πρέπει να ψάξουμε λοιπόν μέσα στο ίδιο το θηρίο – παπισμό για να βρούμε το χάραγμα του. Ο προφήτης Δανιήλ μας έχει προϊδεάσει ως προς το ότι μια από τις βασικές επιδιώξεις του μικρού κέρατος – παπισμού θα είναι η μεταβολή του νόμου του Θεού.

«Και θα μιλήσει λόγια ενάντια στον Ύψιστο, και θα κατατρέχει τους αγίους τού Υψίστου, και θα διανοηθεί να μεταβάλλει καιρούς και νόμο· και θα δοθούν στο χέρι του μέχρι καιρόν και καιρούς, και μισόν καιρό.» Δαν.7:25

Ο καρδινάλιος Gibbons σε ένα γράμμα του ομολογεί σχετικά με την αλλαγή του νόμου του Θεού από το Σάββατο στη Κυριακή:

«Ασφαλώς και η Καθολική Εκκλησία δηλώνει οτι η αλλαγή αυτή ήταν δική της ενέργεια. Δεν θα μπορούσε άλλωστε να ήταν κι αλλιώς αφού εκείνη την εποχή κανείς ούτε καν θα φανταζόταν να κάνει οτιδήποτε σε θέματα πνευματικά, εκκλησιαστικά και θρησκευτικά χωρίς τη συγκατάθεσή της. Η ενέργεια αυτή είναι μια επισφράγιση της εκκλησιαστικής της δύναμης και της εξουσίας της πάνω σε θρησκευτικά θέματα.»

(Μέρος ενός γράμματος του Καρδινάλιου Gibbons – 11 Νοεμβρίου 1895).

Από την ανωτέρω δήλωση προκύπτει ότι οι ίδιοι οι καθολικοί ομολογούν ότι η καθολική εκκλησία είναι υπεύθυνη για την μετάβαση από την τήρηση του  Σαββάτου (σύμφωνα με το νόμο του Θεού) στην τήρηση της Κυριακής και οτι αυτή η αλλαγή είναι σημάδι της εκκλησιαστικής τους εξουσίας. Το γεγονός αυτό επιβεβαιώνεται στην καθολική εκκλησιαστική ιστορία και από τον Ραβάνο Μαγνέντιο Μαύρο ο οποίος αποδίδει την μεταβολή αυτή στον πάπα Συλβέστρο Α΄ (314-335). Την τήρηση της Κυριακής στην ανατολική αυτοκρατορία την επέβαλε ο Κωνσταντίνος ο Μέγας το 321 μ.Χ. προς τιμήν του θεού ήλιου σύμφωνα με τις αρχαίες ειδωλολατρικές παραδόσεις της Ρώμης. Η πρώτη ημέρα της εβδομάδας ήταν από τότε αφιερωμένη στον ήλιο εξ ου και Sunday που έχουμε σήμερα.

Ο Θεός ποτέ δεν έδωσε κάποια εντολή σχετική με την αγιότητα της πρώτης ημέρας της εβδομάδας. Πρόκειται για ένα καθαρώς ανθρώπινο κατασκεύασμα. Πίσω από την παπική εκκλησία που ευθύνεται για τη μεταβολή του αιώνιου νόμου του Θεού βρίσκεται ο σατανάς, ο οποίος διαμέσου του θηρίου και του ψευδοπροφήτη θα θελήσει να επιβάλλει στους έσχατους καιρούς σε όλον τον κόσμο δια νόμου την υποχρεωτική τήρηση της Κυριακής ως αγίας ημέρας. Ο νόμος αυτός θα κάνει την εικόνα του θηρίου να μιλήσει και θα αποτελέσει το χάραγμα του θηρίου, για το οποίο γίνεται λόγος στο βιβλίο της Αποκάλυψης.

Δεν είναι ανάγκη με το σώμα να προσκυνεί κάποιος τον δράκοντα όπως οι αποκρυφιστές για να αποδώσει τιμή σε αυτόν. Μέσω της τήρησης της ημέρας του, της Κυριακής, τιμάται ο σατανάς, ο οποίος πρώτος ξεκίνησε την επανάσταση στον ουρανό και τη συνεχίζει και εδώ στη γη μέσα στην ίδια τη χριστιανική εκκλησία οδηγώντας όλους τους χριστιανούς να αθετούν τις εντολές του Κυρίου τους.

Το οτι το χάραγμα του θηρίου σχετίζεται με την παράβαση της εντολής του Θεού φαίνεται και από την αναφορά που γίνεται στο μήνυμα του 3^ου αγγέλου στο γεγονός αυτό καθώς λέει:

«Εδώ είναι η υπομονή των αγίων· εδώ είναι εκείνοι που φυλάττουν τις εντολές τού Θεού και την πίστη τού Ιησού.»

Το χάραγμα του θηρίου βλέπουμε οτι τοποθετείται πάνω στο δεξί χέρι ή στο μέτωπο. Παίρνοντας κατά γράμμα το εδάφιο αυτό πολλοί οδηγούνται στο συμπέρασμα οτι θα είναι κάποιο τσιπ. Ομως το σύνολο σχεδόν της Αποκάλυψης είναι κείμενο συμβολικό. Η πραγματικότητα βρίσκεται ερμηνεύοντας τα σύμβολα. Είναι φανερό οτι δεν περιμένουμε να δούμε να βγαίνει από κάποια θάλασσα ένα τέρας με 7 κεφάλια και 10 κέρατα.

Το δεξί χέρι συμβολίζει την εργασία ενώ το μέτωπο συμβολίζει τη γνώση και την πίστη. Αρα οταν λεει το κείμενο οτι θα λάβουν το χάραγμα πάνω στο δεξί χέρι σημαίνει οτι αυτή η κατηγορία ανθρώπων θα αποδεχθεί το νόμο της Κυριακής όχι γιατί πιστεύει σε αυτήν την τήρηση της ημέρας αυτής αλλά εξ ανάγκης προκειμένου να μην χάσουν τη δουλειά τους και να μπορούν να συνεχίσουν τις εμπορικές δραστηριότητές τους κανονικά. Η κατηγορία των ανθρώπων που λαμβάνουν το χάραγμα στο μέτωπό τους συμβολίζει τους ανθρώπους που θα δεχτούν το νόμο της Κυριακής εκ πεποιθήσεως, αφού αυτός θα συμφωνεί με τα θρησκευτικά τους πιστεύω.

δ) Τι συμβολίζει το όνομα του θηρίου και τι ο αριθμός του ονόματός του 666;

Προκειμένου το θηρίο να πλανήσει τους κατοίκους της γης φαίνεται οτι θα δώσει δύο εναλλακτικές επιλογές σε όσους δεν θέλουν να συμμορφωθούν με το χάραγμα του – (νόμος της Κυριακής). Να λάβουν είτε το όνομά του είτε τον αριθμό του ονόματός του 666. Για το θέμα αυτό δεν υπάρχει επιβεβαίωση από το πνεύμα της προφητείας επομένως μόνο προσωπικές εκτιμήσεις μπορούν να γίνουν. Πολλοί αντβεντιστές ανάμεσά τους ο Uriah Smith και ο J.N. Andrews, έχουν παρατηρήσει οτι ένα από τα ονόματα που έχουν χρησιμοποιηθεί από τον πάπα στο παρελθόν είναι και ο λατινικός τίτλος «Vicarius Filii Dei» που σημαίνει Βικάριος του Υιού του Θεού ή Αντιπρόσωπος του Υιού του Θεού. Υποστηρίζεται μάλιστα οτι ο τίτλος αυτός ήταν χαραγμένος και σε κάποια από τις παπικές τιάρες. Το άθροισμα των λατινικών γραμμάτων στον τίτλο αυτό δίνει 666.

(VICARIVS FILII DEI = 5+1+100+1+5+1+50+1+1+500+1 = 666).

Υπάρχουν όμως κάποια προβλήματα με την εξήγηση αυτή. Το πρώτο είναι οτι η καθολική εκκλησία αρνείται οτι αυτός ήταν ή είναι επίσημος τίτλος του πάπα. Επιπλέον υποστηρίζει οτι δεν είναι χαραγμένη η φράση αυτή σε κάποια παπική τιάρα. Επομένως δεν είναι εμφανές πως θα μπορούσε με νόμο να επιβληθεί μελλοντικά ένας τέτοιος τίτλος τον οποίο οι ίδιοι οι καθολικοί αποποιούνται. Το δεύτερο πρόβλημα είναι οτι αυτός ο τίτλος μπορεί να είναι πομπώδης όπως παρουσιάζεται αλλά δεν είναι βλάσφημος, διότι κάθε γνήσιος μαθητής του Χριστού καλείται να είναι πρεσβευτής Του όπως σημείωνει ο απ.Παύλος στη Β΄Κορ.5:20. Οπως φαίνεται στο επόμενο εδάφιο το όνομα του θηρίου είναι μάλλον ένα βλάσφημο όνομα.

«Και στάθηκα επάνω στην άμμο τής θάλασσας· και είδα ένα θηρίο να ανεβαίνει από τη θάλασσα, το οποίο είχε επτά κεφάλια, και δέκα κέρατα· κι επάνω στα κέρατά του ήσαν δέκα διαδήματα, κι επάνω στα κεφάλια του υπήρχε όνομα βλασφημίας.» Αποκ.13:1

δ1) Ας δούμε τώρα την περίπτωση που το όνομα του θηρίου που θα επιβληθεί δια νόμου είναι βλάσφημο όνομα.

Τι συνιστά βλασφημία σύμφωνα με τη βιβλική άποψη; Ας δούμε τα επόμενα εδάφια στα οποία ο Κύριος κατηγορείται για βλασφημία.

«Και αφού σηκώθηκε ο αρχιερέας, του είπε: Δεν απαντάς; Τι μαρτυρούν αυτοί εναντίον σου; Και ο Ιησούς σιωπούσε. Και απαντώντας ο αρχιερέας, του είπε: Σε ορκίζω στον ζωντανό Θεό, να μας πεις, αν εσύ είσαι ο Χριστός, ο Υιός τού Θεού. Ο Ιησούς λέει σ' αυτόν: Εσύ το είπες· όμως, σας λέω: Στο εξής, θα δείτε τον Υιό τού ανθρώπου να κάθεται στα δεξιά τής δύναμης, και να έρχεται επάνω στα σύννεφα του ουρανού. Τότε, ο αρχιερέας ξέσχισε τα ιμάτιά του, λέγοντας ότι: Βλασφήμησε· τι ανάγκη έχουμε πλέον από μάρτυρες. Να, τώρα ακούσατε τη βλασφημία του· τι σας φαίνεται; Και εκείνοι, απαντώντας, είπαν: Είναι ένοχος θανάτου.» Ματθ.26:62-65

Ο Κύριός μας κατηγορήθηκε ψευδώς για βλασφημία αφού όπως υποστήριζε ο αρχιερέας Καϊάφας ενώ ήταν άνθρωπος έκανε τον εαυτό του Θεό λέγοντας οτι είναι ο Υιός του Θεού. Προηγουμένως είχε πάλι κατηγορηθεί για βλασφημία στο Ιωαν.10:31-36.

Σύμφωνα λοιπόν με τα βιβλικά δεδομένα βλασφημία έχουμε όταν εμφανίζεται κάποιος να είναι Θεός ή να έχει θεϊκές ιδιότητες όπως συγχώρηση αμαρτιών, χωρίς να είναι ο ίδιος Θεός. Επομένως το όνομα βλασφημίας επάνω στα κεφάλια του θηρίου είναι ο ψεύτικος θεός του, δηλαδή ο τριαδικός θεός τον οποίο δημιούργησε και στον οποίο πιστεύει ο παπισμός.

«Το μυστήριο της Τριάδας είναι το κεντρικό δόγμα της πίστης της Καθολικής Εκκλησίας. Πάνω σε αυτό βασίζονται όλες οι υπόλοιπες διδασκαλίες της εκκλησίας ...» Handbook for Today's Catholic, p. 11.

Εχουμε λοιπόν στο Αποκ.13:1 να εμφανίζεται το θηρίο και το όνομα του θεού του πάνω στα κεφάλια του, ενώ στο αμέσως επόμενο κεφάλαιο εμφανίζεται το πιστό υπόλοιπο το οποίο στα μέτωπά τους έχουν γραμμένο το όνομα του δικού τους Θεού:

«Και είδα, και ξάφνου ένα Αρνίο στεκόταν επάνω στο βουνό Σιών, και μαζί του 144.000, που είχαν το όνομα του Πατέρα του γραμμένο επάνω στα μέτωπά τους.» Αποκ.14:1

Οπως προαναφέρθηκε, το όνομα του θηρίου, ο τριαδικός θεός είναι συνδεδεμένος με τη λατρεία του αριθμού 666 καθώς το τριγωνικό σύμβολό του, η τραϊκουέτρα, σχηματίζει αυτόν τον αριθμό.

Θεωρώ οτι στο όχι μακρινό μέλλον θα γίνει κατανοητό το ακριβές περιεχόμενο του ονόματος και του αριθμού του θηρίου.

Είναι λοιπόν πιθανό όσοι αρνηθούν το χάραγμα και τον αριθμό να δεχθούν το όνομα ή όσοι αρνηθούν το όνομα και τον αριθμό να δεχτούν το χάραγμα.

6. Με ποιο τρόπο ο Θεός περιγράφει τον λαό Του ο οποίος αποδέχεται και ακολουθεί τα μηνύματα των τριών αγγέλων;

«Εδώ είναι η υπομονή των αγίων· εδώ είναι εκείνοι που φυλάττουν τις εντολές τού Θεού και την πίστη τού Ιησού.» Αποκ.14:9-12

α) Εχουν υπομονή, καρτερικότητα και πιστότητα μέχρι τέλους, απέναντι σε μια ανυπόμονη γενιά που έχει συνηθίσει στο «εδώ και τώρα». Ο λαός του Θεού αποκαλύπτει τον χαρακτήρα του Θεού μέσω των αρετών αυτών.

β) Είναι άγιοι, δηλαδή ξεχωρισμένοι από τους άλλους, διότι είναι πλήρως με το μέρος του Θεού τη στιγμή που όλος ο κόσμος έχει ταχθεί με το μέρος του θηρίου.

γ) Φυλάσσουν τις εντολές του Θεού. Ο λαός του Θεού υπακούει σε όλον τον λόγο του Θεού συμπεριλαμβανομένου και του ηθικού νόμου των 10 εντολών. Στόχος τους είναι να πράττουν το αρεστό ενώπιόν Εκείνου τον οποίο αγαπούν. (Α΄ Ιωαν.3:22)

δ) Εχουν την πίστη του Ιησού. Ο λαός του Θεού ακολουθεί πλήρως τον Ιησού και έχει απόλυτη πιστότητα και εμπιστοσύνη σε Εκείνον.

7. Τι συμβαίνει αμέσως μετά το τέλος της προκήρυξης των μηνυμάτων των τριών αγγέλων;

«Και είδα, και ξάφνου, μια λευκή νεφέλη, κι επάνω στη νεφέλη καθόταν κάποιος όμοιος με υιόν ανθρώπου, έχοντας επάνω στο κεφάλι του χρυσό στεφάνι, και στο χέρι του κοφτερό δρεπάνι.» Αποκ.14:14

Αμέσως μετά το τέλος της προκήρυξης των τριών αγγέλων που συνιστά την τελευταία έκκληση αλλά και προειδοποίηση του Θεού προς τις χριστιανικές εκκλησίες και τον κόσμο, η θύρα της χάρης κλείνει, η οργή του Θεού εκλύεται προς τον κόσμο και τις εκκλησίες που εμμένουν στην αμαρτία και την αποστασία και ο Ιησούς Χριστός επιστρέφει εν νεφέλαις για να διασώσει και να παραλάβει τον διωκόμενο πιστό λαό Του και να τους οδηγήσει στις ουράνιες κατοικίες τους που έχει προετοιμάσει.

8. Στην Β΄ Πέτρου 1:12 ο απόστολος μιλάει σχετικά με την «παρούσα αλήθεια». Τι ακριβώς εννοεί;

«Γι' αυτό, δεν θα αμελήσω να σας υπενθυμίζω γι' αυτά πάντοτε, παρόλο που είστε γνώστες και είστε στηριγμένοι στην παρούσα αλήθεια.» Β΄Πέτρου 1:12

Η παρούσα αλήθεια είναι εκείνο το μέρος της αλήθειας του ευαγγελίου το οποίο ο Θεός φωτίζει περισσότερο σε κάποιες χρονικές στιγμές διαμέσου της ιστορίας διότι έχουν κάποια συγκεκριμένη σημασία και βαρύτητα για τον λαό του Θεού για τη συγκεκριμένη εποχή και χρονική στιγμή. Ορισμένα παραδείγματα:

α) Το μήνυμα του Νώε πριν τον κατακλυσμό (Γεν. 6,7 και Β΄Πετρ.2:5). Ο Νώε ήταν κήρυκας δικαιοσύνης. Προκήρυξε τον επικείμενο κατακλυσμό που θα κατέστρεφε όλη τη γη και ζητούσε από τους ανθρώπους να σταματήσουν να αρνούνται τις συνεχείς προειδοποιήσεις και τις παρακλήσεις της αγάπης του Θεού που τους διασφάλιζε την επιβίωση. Το μήνυμα της κρίσης του Θεού μέσω του κατακλυσμού ήταν η παρούσα αλήθεια εκείνης της εποχής. Το μήνυμα αυτό ήταν τόσο σημαντικό και επείγον που θα ήταν ανήθικο να μην προκηρυχθεί.

β) Το μήνυμα του Ιωνά προς την πόλη της Νινευή (Ιων.3:4). Το μήνυμα του Ιωνά ήταν οτι η Νινευή επρόκειτο σε 40 ημέρες να καταστραφεί. Ο Ιωνάς εξύψωσε τον Σωτήρα του κόσμου και η πόλη μετανόησε. Και πάλι, η παράλειψη της διακήρυξης αυτής της προειδοποίησης θα ήταν πράξη εγκληματική και ασυγχώρητη. Αυτή ήταν η συγκεκριμένη αλήθεια που έπρεπε οπωσδήποτε να ακουστεί εκείνο τον καιρό.

γ) Το μήνυμα του Ιωάννη του Βαπτιστή (Ματθ.3:1-3, Λουκ.1:17). Η παρούσα αλήθεια του Ιωάννη ήταν οτι ο Ιησούς Χριστός, ο Μεσσίας, επρόκειτο να κάνει την εμφάνισή του. Το έργο του Ιωάννη ήταν να παρουσιάσει το ευαγγέλιο και να προετοιμάσει τους ανθρώπους να δεχτούν τον Ιησού Χριστό κατά την πρώτη του έλευση. Το έργο αυτό ήταν τόσο σημαντικό που θα ήταν αδιανόητο να μην το είχε εκτελέσει.

δ) Τα μηνύματα των τριών αγγέλων (Αποκ.14:6-13). Η παρούσα αλήθεια του Θεού για τη σημερινή εποχή περιέχεται στα μηνύματα των τριών αγγέλων. Φυσικά η διαμέσου της χάρης του Ιησού Χριστού σωτηρία είναι κεντρικό θέμα τους. Η παρούσα αλήθεια που εμπεριέχεται στα μηνύματα αυτά δίδεται ώστε να προετοιμάσει έναν λαό για τη Δευτέρα παρουσία του Χριστού και να τους ανοίξει τα μάτια να δουν τις περίτεχνες απάτες και μεθοδεύσεις του Σατανά. Αν οι άνθρωποι δεν κατανοήσουν τα μηνύματα αυτά ο Σατανάς θα τους αιχμαλωτίσει και θα τους καταστρέψει. Ο Χριστός γνώριζε από την αρχή οτι εμείς οι άνθρωποι που ζούμε στην εποχή των εσχάτων ημερών θα είχαμε άμεση ανάγκη από την τριπλή αγγελία, γι αυτό και εξαιτίας της αγάπης και του ελέους Του που δεν θέλει κανέναν να απολεσθεί, κάνει την ύστατη αυτή ώρα μια τελευταία έκκληση και προειδοποίηση.

9. Ποιο πρόσωπο αναφέρει η Γραφή οτι θα μεταφέρει το μήνυμα της παρούσας αλήθειας πριν τη μεγάλη ημέρα του Κυρίου;

«Δέστε, εγώ θα σας στείλω τον Ηλία τον προφήτη, πριν έρθει η ημέρα τού Κυρίου, η μεγάλη και επιφανής·» Μαλαχ.4:5

Ο Θεός στέλνει τον Ηλία τον προφήτη πριν τη μεγάλη ημέρα του Κυρίου. Θα δούμε στις επόμενες ερωτήσεις τι αντιπροσωπεύει ο Ηλίας και ποια η σημασία της αποστολής του.

10. Ποιο ήταν το έργο του Ηλία;

Α΄Βασ.18:17-40

Ο Ηλίας προέτρεψε τον λαό Ισραήλ που βρισκόταν σε αποστασία να επιλέξει οριστικά ποιόν θέλει να λατρεύει, τον Θεό ή τον Βάαλ (εδ.21). Το έθνος στην πλειονότητά του είχε υποπέσει στην ειδωλολατρία. Οι άνθρωποι είχαν εγκαταλείψει και τον Θεό και τις εντολές Του. Ο προφήτης του Κυρίου, ο Ηλίας, βρέθηκε αντιμέτωπος με 450 ψευδοπροφήτες του Βάαλ (εδ.22). Τους πρότεινε τόσο εκείνος όσο και αυτοί να φτιάξουν βωμούς και να βάλουν πάνω ξύλα και μοσχάρια και να ζητήσουν ο καθένας από τον θεό του να αποκαλύψει τον εαυτό του και να βάλει φωτιά στο βωμό. Ο Βάαλ δεν απάντησε όσο κι αν προσπάθησαν οι προφήτες του, όμως ο Θεός αποδέχτηκε τη θυσία του Ηλία και έστειλε φωτιά από τον ουρανό και έκαψε πλήρως τη θυσία.

Το μήνυμα του Ηλία ήρθε σε μια περίοδο βαθιάς πνευματικής κρίσης και εθνικής αποστασίας. Το μήνυμα συνοδεύτηκε με τόση δύναμη που ο λαός παράτησε τις καθημερινές δουλειές του και συγκεντρώθηκε για να παρακολουθήσει την αναμέτρηση. Οταν ολοκληρώθηκε αυτή και ο λαός είδε ποιος είναι ο αληθινός Θεός, ο Ηλίας έθεσε το δίλημμα με επιμονή στον λαό να επιλέξουν οριστικά ποιόν θέλουν να υπηρετήσουν, τον Θεό ή τον Βάαλ. Ο λαός τότε μετανοιωμένος επέλεξε να ακολουθεί τον Θεό (εδ.39).

11. Το μήνυμα του Ηλία έχει διπλή μελλοντική εκπλήρωση. Αφορούσε την παρούσα αλήθεια που προετοίμασε έναν λαό για δεχτεί την πρώτη έλευση του Χριστού αλλά και αφορά την παρούσα αλήθεια που προετοιμάζει έναν λαό για τη Δευτέρα παρουσία του Χριστού. Ποιόν αναφέρει ο Χριστός οτι κήρυξε το μήνυμα του Ηλία κατά την πρώτη έλευση;

«Σας διαβεβαιώνω, ανάμεσα σ' εκείνους που γεννήθηκαν από γυναίκες δεν σηκώθηκε μεγαλύτερος από τον Βαπτιστή Ιωάννη· όμως, ο μικρότερος στη βασιλεία των ουρανών είναι μεγαλύτερος απ' αυτόν. Και αν θέλετε να το δεχθείτε, αυτός είναι ο Ηλίας, που επρόκειτο νάρθει.» Ματθ.11:11,14

«Κι αυτός θάρθει πριν από το πρόσωπό του με πνεύμα και δύναμη του Ηλία, για να στρέψει τις καρδιές των πατέρων στα παιδιά, και τους απειθείς στη φρόνηση των δικαίων, για να ετοιμάσει έναν προδιατεθειμένο λαό στον Κύριο.» Λουκ.1:17

Ο Ιησούς αναφέρει οτι ο Ηλίας, που ο λαός περίμενε για να προετοιμάσει την οδό του Μεσσία, ήταν ο Ιωάννης ο Βαπτιστής. Το μήνυμα του Ιωάννη, όπως συνέβη και την εποχή του Ηλία του προφήτη, παρουσίαζε την αλήθεια με ξεκάθαρο τρόπο στα μάτια των ανθρώπων και τους ζητούσε να πάρουν θέση. Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα με τα μηνύματα των τριών αγγέλων. Κάθε άνθρωπος καλείται να λάβει θέση είτε θετική είτε αρνητική.

12. Πως ξέρουμε οτι η προφητεία σχετικά με τον Ηλία έχει διπλή εφαρμογή και ισχύει και για τις ημέρες μας λίγο πριν τη Δευτέρα παρουσία;

«Δέστε, εγώ θα σας στείλω τον Ηλία τον προφήτη, πριν έρθει η ημέρα τού Κυρίου, η μεγάλη και επιφανής·» Μαλαχ.4:5

«Ο ήλιος θα μεταστραφεί σε σκοτάδι, και το φεγγάρι σε αίμα, πριν έρθει η ημέρα τού Κυρίου, η μεγάλη και περιφανής.» Ιωήλ 2:31

Εχουμε δύο γεγονότα εδώ, πρώτον την έλευση του Ηλία και δεύτερον τα φοβερά σημεία στον ουρανό. Και τα δύο αυτά γεγονότα πραγματοποιούνται πριν την Δευτέρα έλευση του Κυρίου. Η ημέρα που ο ήλιος μεταστράφηκε σε σκοτάδι ήταν η 19^η Μαίου 1780. Την ίδια ημέρα, κατά τη νύχτα, το φεγγάρι φαινόταν σαν αίμα. Το Ματθ.24:29 περιλαμβάνει ένα ακόμη σημείο, την πτώση των αστεριών, που πραγματοποιήθηκε στις 13 Νοεμβρίου 1833. Από αυτό το γεγονός αυτό καταλαβαίνουμε οτι και το μήνυμα του Ηλία πρέπει να αρχίσει να διακηρύσσεται λίγο πρίν ή μετά από το έτος 1833, και πριν την μεγάλη ημέρα του Κυρίου.

Είναι φανερό οτι αυτή η δεύτερη εκπλήρωση της προφητείας σχετικά με το μήνυμα του Ηλία δεν πρέπει να συγχέεται με την πρώτη εκπλήρωση από τον Ιωάννη αφού μιλάμε για μια διαφορά 1700 και πλέον ετών μεταξύ των δύο εκπληρώσεων. Η εκπλήρωση του μηνύματος του Ηλία που περιγράφεται στον Ιωήλ 2:31 θα πρέπει να συμβεί μετά τα φαινόμενα στον ουρανό το 1833 και θα πρέπει να συνδέεται με την προετοιμασία του λαού για τη Δευτέρα παρουσία. Η διακήρυξη του μηνύματος της παρούσας αλήθειας της Αποκ.14:6-14 έχει αυτόν ακριβώς το στόχο. Ξεκίνησε γύρω στο 1844 και προετοιμάζει τους ανθρώπους για τη Δευτέρα παρουσία του Κυρίου (εδ.14), η οποία θα πραγματοποιηθεί όταν τα μηνύματα αυτά φτάσουν σε κάθε άνθρωπο πάνω στη γη.

Ο Ηλίας επέμενε οτι το κακό θα έπρεπε να αντιμετωπιστεί αμέσως και οτι όλοι θα έπρεπε να λάβουν θέση με ποιόν θέλουν να είναι. Το ίδιο συμβαίνει με την τριπλή αγγελία σήμερα, όλοι καλούνται να πάρουν μια απόφαση. Η τριπλή αγγελία ξεσκεπάζει τα σχέδια του Σατανά για τις έσχατες ημέρες. Παρουσιάζει με σαφήνεια την αγάπη του Θεού και τις υποχρεώσεις μας απέναντί Του. Ο Θεός καλεί τους ανθρώπους να επιστρέψουν πίσω στην αληθινή λατρεία, να λατρεύουν τον αληθινό Θεό και μόνον. Η εκούσια λατρεία κάποιου άλλου θεού ή πράγματος συνιστά απιστία και θα οδηγήσει σε αιώνιο θάνατο. Ο Θεός με θαυμαστό τρόπο άγγιξε τις καρδιές των ανθρώπων τόσο στις ημέρες του Ηλία του προφήτη (Α΄Βασ.18:37,39) όσο και στις ημέρες του Ιωάννη του Βαπτιστή (Ματθ.3:5,6). Κάνει το ίδιο και στις έσχατες ημέρες καθώς οι άνθρωποι ανταποκρίνονται στα μηνύματα των τριών αγγέλων (Αποκ.18:1).

13. Ποια άλλη θαυμαστή ευλογία φέρνει η διακήρυξη των μηνυμάτων του Ηλία (ή των τριών αγγέλων);

«Δέστε, εγώ θα σας στείλω τον Ηλία τον προφήτη, πριν έρθει η ημέρα τού Κυρίου, η μεγάλη και επιφανής· αυτός θα επαναφέρει την καρδιά των πατέρων προς τα παιδιά, και την καρδιά των παιδιών προς τους πατέρες τους ...» Μαλαχ.4:5,6

Η αλήθεια του μηνύματος του Ηλία, ή των τριών αγγέλων, επιδρά ενωτικά ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας καθώς διαμορφώνονται μεταξύ τους σχέσεις χαράς, αρμονίας και αγάπης αφού όλοι πλέον είναι σωστά προσανατολισμένοι και ενωμένοι με την πηγή των μηνυμάτων αυτών της αγάπης και της ευλογίας, τον Ιησού Χριστό.

14. Η λέξη «ευαγγέλιο» σημαίνει καλά νέα. Τα μηνύματα των τριών αγγέλων της Αποκ. κεφ.14, φέρνουν σε μας καλά νέα;

Ασφαλώς και ναι. Ας κάνουμε μια επανάληψη των καλών νέων που ανακαλύψαμε μέσα στα μηνύματα των τριών αγγέλων.

α) Κάθε άνθρωπος θα έχει την ευκαιρία να ακούσει και να καταλάβει το αιώνιο ευαγγέλιο των εσχάτων ημερών.

β) Τα θαυμαστά και πανούργα σχέδια του διαβόλου που έχουν ως σκοπό να μας πλανήσουν και να μας καταστρέψουν αποκαλύπτονται σε μας ώστε να μην πέσουμε στην παγίδα που έχει στήσει.

γ) Η υπερφυσική δύναμη του ουρανού συνοδεύει τη διακήρυξη του μηνύματος του Θεού των εσχάτων ημερών.

δ) Η Δευτέρα παρουσία του Χριστού είναι πλέον πολύ κοντά αφού η κρίση των ανθρώπων έχει ήδη ξεκινήσει.

ε) Η Βαβυλώνα, το θρησκευτικό αυτό σύστημα που πλάνησε και εξακολουθεί να πλανάει όλη την οικουμένη και που μέσα της βρέθηκε ακόμα και αίμα αγίων, έχει πλέον πέσει.

στ) Ο λαός του Θεού θα έχει υπομονή κατά τον καιρό της θλίψης και ο Θεός τους αποκαλεί αγίους.

ζ) Ο λαός του Θεού θα έχει την πίστη του Ιησού.

η) Ο λαός του Θεού ανταποκρινόμενος στην αγάπη του Θεού θα υπακούσει σε όλες τις εντολές Του.

θ) Η αγάπη του Θεού προς εμάς και η επιθυμία Του να μην απολεσθούμε είναι τόσο μεγάλη που μας στέλνει αυτό το ειδικό μήνυμα ώστε να προετοιμαστούμε για τη Δευτέρα έλευση του Κυρίου.

ι) Το μήνυμα του Θεού των εσχάτων ημερών είναι ενωτικό και φέρνει κοντά τα μέλη της οικογένειας μεταξύ τους με αγάπη και ειρήνη.

ια) Το κεντρικό μήνυμα της τριπλής αγγελίας είναι οτι ο Ιησούς Χριστός πέθανε για εμάς για να σωθούμε εμείς, δεν πέθανε κανείς άλλος για μας. Η αιώνια σωτηρία μας παρέχεται από Αυτόν και μόνον. Μας καλεί να αφαιρέσουμε κάθε εμπόδιο, είτε είναι άνθρωπος είτε ανθρώπινη φιλοσοφία είτε θρησκευτικό σύστημα που στέκεται ανάμεσα σε εμάς και στον Υιό του Θεού, τον Σωτήρα μας. Διότι Εκείνος είναι που μας προσφέρει τη δικαιοσύνη Του για να καλύψει το άνομο παρελθόν μας και Εκείνος είναι που μεταδίδει τη δικαιοσύνη Του καθημερινά προς εμάς ώστε να αυξηθούμε στη χάρη και να γίνουμε σαν κι Εκείνον. Μαζί Του, δεν θα αποτύχουμε και χωρίς Αυτόν δεν μπορούμε να επιτύχουμε τίποτα.

 Πίσω στην Αρχική Σελίδα